ściąg

Polish

Etymology

Deverbal from ściągać.

Pronunciation
  • IPA(key): /ɕt͡ɕɔŋk/
  • Rhymes: -ɔŋk
  • Syllabification: ściąg

Noun

ściąg m inan

  1. (construction) tie rod, tie beam

Declension
Declension of ściąg
singular plural
nominative ściąg ściągi
genitive ściągu ściągów
dative ściągowi ściągom
accusative ściąg ściągi
instrumental ściągiem ściągami
locative ściągu ściągach
vocative ściągu ściągi

Noun

ściąg

  1. genitive plural of ściąga

Further reading
  • ściąg in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • ściąg in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.