żmirłacz

Polish

Etymology

Blend of żmija +‎ żarłacz, coined by Polish translator Robert Stiller as a calque of English snark.[1] First attested in 1973.[2]

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈʐmir.wat͡ʂ/
  • Rhymes: -irwat͡ʂ
  • Syllabification: żmir‧łacz

Noun

żmirłacz m inan

  1. (graph theory) snark

Declension
Declension of żmirłacz
singular plural
nominative żmirłacz żmirłacze
genitive żmirłacza żmirłaczy
dative żmirłaczowi żmirłaczom
accusative żmirłacz żmirłacze
instrumental żmirłaczem żmirłaczami
locative żmirłaczu żmirłaczach
vocative żmirłaczu żmirłacze

References
  1. Słownik rodzajów i gatunków literackich‎, 2006, page 313
  2. Literatura na świecie‎, 1973, page 292

Further reading
  • żmirłacz in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • żmirłacz in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.