αδιαφορώ

Greek

Verb

αδιαφορώ • (adiaforó) (simple past αδιαφόρησα, passive —)

  1. be indifferent to, not care about

Conjugation
αδιαφορώ
Present → Imperfect → Continuous future → Continuous subjunctive → Imperative →
1s  αδιαφορώ αδιαφορούσα θα αδιαφορώ να αδιαφορώ
2s  αδιαφορείς αδιαφορούσες θα αδιαφορείς να αδιαφορείς —
3s  αδιαφορεί αδιαφορούσε θα αδιαφορεί να αδιαφορεί
1p  αδιαφορούμε αδιαφορούσαμε θα αδιαφορούμε να αδιαφορούμε
2p  αδιαφορείτε αδιαφορούσατε θα αδιαφορείτε να αδιαφορείτε αδιαφορείτε
3p  αδιαφορούν, αδιαφορούνε αδιαφορούσαν, αδιαφορούσανε θα αδιαφορούν, θα αδιαφορούνε να αδιαφορούν, να αδιαφορούνε
Dependent † Simple past → Simple future → Simple subjunctive → Imperative →
1s  αδιαφορήσω αδιαφόρησα θα αδιαφορήσω να αδιαφορήσω
2s  αδιαφορήσεις αδιαφόρησες θα αδιαφορήσεις να αδιαφορήσεις αδιαφόρησε
3s  αδιαφορήσει αδιαφόρησε θα αδιαφορήσει να αδιαφορήσει
1p  αδιαφορήσουμε, αδιαφορήσομε αδιαφορήσαμε θα αδιαφορήσουμε, θα αδιαφορήσομε να αδιαφορήσουμε, να αδιαφορήσομε
2p  αδιαφορήσετε αδιαφορήσατε θα αδιαφορήσετε να αδιαφορήσετε αδιαφορήστε,  αδιαφορήσετε
3p  αδιαφορήσουν, αδιαφορήσουνε αδιαφόρησαν, αδιαφορήσαν, αδιαφορήσανε θα αδιαφορήσουν, θα αδιαφορήσουνε να αδιαφορήσουν, να αδιαφορήσουνε
Perfect → Pluperfect → Future perfect → Subjunctive →
1s  έχω αδιαφορήσει είχα αδιαφορήσει θα έχω αδιαφορήσει να έχω αδιαφορήσει
2s  έχεις αδιαφορήσει είχες αδιαφορήσει θα έχεις αδιαφορήσει να έχεις αδιαφορήσει
3s  έχει αδιαφορήσει είχε αδιαφορήσει θα έχει αδιαφορήσει να έχει αδιαφορήσει
1p  έχουμε αδιαφορήσει είχαμε αδιαφορήσει θα έχουμε αδιαφορήσει να έχουμε αδιαφορήσει
2p  έχετε αδιαφορήσει είχατε αδιαφορήσει θα έχετε αδιαφορήσει να έχετε αδιαφορήσει
3p  έχουν αδιαφορήσει είχαν αδιαφορήσει θα έχουν αδιαφορήσει να έχουν αδιαφορήσει
Participle:   αδιαφορώντας Non-finite ‡   αδιαφορήσει 73, ησ, 2B1d, 2Β1
    This table is templatised, some forms shown may be rare or non-existent. Multiple forms are usually shown in order of reducing frequency.
†   The dependent is not used alone, it is used to form future simple, perfective subjunctive and other forms.
‡   The non-finite or aorist infinitive form is the same as the 3rd person singular dependent form, used with the auxiliary verb έχω (écho) it produces perfect tense forms.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.