αποκρίνω

See also: ἀποκρίνω

Greek

Etymology

Learnedly, from Ancient Greek ἀποκρίνω (apokrínō, “set apart; choose”). Synchronicall analysable as απο- (“de-, from”) +‎ κρίνω (“judge, decide”). Also see sense "answer" at αποκρίνομαι (apokrínomai).

Pronunciation
  • IPA(key): /a.poˈkɾi.no/
  • Hyphenation: α‧πο‧κρί‧νω

Verb

αποκρίνω • (apokríno) (simple past απέκρινα, passive αποκρίνομαι)

  1. (medicine, rare) excrete

Conjugation
αποκρίνω   αποκρίνομαι
Active voice ➤ Passive voice ➤
Indicative mood ➤ Imperfective aspect ➤ Perfective aspect ➤ Imperfective aspect Perfective aspect
Non-past tenses ➤ Present ➤ Dependent ➤ Present Dependent
1 sg αποκρίνω αποκρίνω αποκρίνομαι αποκριθώ
2 sg αποκρίνεις αποκρίνεις αποκρίνεσαι αποκριθείς
3 sg αποκρίνει αποκρίνει αποκρίνεται αποκριθεί
1 pl αποκρίνουμε, [‑ομε] αποκρίνουμε, [‑ομε] αποκρινόμαστε αποκριθούμε
2 pl αποκρίνετε αποκρίνετε αποκρίνεστε, αποκρινόσαστε αποκριθείτε
3 pl αποκρίνουν(ε) αποκρίνουν(ε) αποκρίνονται αποκριθούν(ε)
Past tenses ➤ Imperfect ➤ Simple past ➤ Imperfect Simple past
1 sg απέκρινα απέκρινα αποκρινόμουν(α) αποκρίθηκα
2 sg απέκρινες απέκρινες αποκρινόσουν(α) αποκρίθηκες
3 sg απέκρινε απέκρινε αποκρινόταν(ε) αποκρίθηκε
1 pl αποκρίναμε αποκρίναμε αποκρινόμασταν, (‑όμαστε) αποκριθήκαμε
2 pl αποκρίνατε αποκρίνατε αποκρινόσασταν, (‑όσαστε) αποκριθήκατε
3 pl απέκριναν, αποκρίναν(ε) απέκριναν, αποκρίναν(ε) αποκρίνονταν, (αποκρινόντουσαν) αποκρίθηκαν, αποκριθήκαν(ε)
Future tenses ➤ Continuous ➤ Simple ➤ Continuous Simple
1 sg θα αποκρίνω ➤ θα αποκρίνω ➤ θα αποκρίνομαι ➤ θα αποκριθώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl θα αποκρίνεις, … θα αποκρίνεις, … θα αποκρίνεσαι, … θα αποκριθείς, …
Perfect aspect ➤ Perfect aspect
Present perfect ➤   έχω, έχεις, … αποκρίνει   έχω, έχεις, … αποκριθεί
  είμαι, είσαι, … αποκριμένος, ‑η, ‑ο ➤
Past perfect ➤   είχα, είχες, … αποκρίνει   είχα, είχες, … αποκριθεί
  ήμουν, ήσουν, … αποκριμένος, ‑η, ‑ο
Future perfect ➤   θα έχω, θα έχεις, … αποκρίνει   θα έχω, θα έχεις, … αποκριθεί
  θα είμαι, θα είσαι, … αποκριμένος, ‑η, ‑ο
Subjunctive mood ➤ Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤ Imperfective aspect Perfective aspect Imperfective aspect Perfective aspect
2 sg απόκρινε απόκρινε — αποκρίσου
2 pl αποκρίνετε αποκρίνετε αποκρίνεστε αποκριθείτε
Other forms Active voice Passive voice
Present participle➤ αποκρίνοντας ➤ αποκρινόμενος, ‑η, ‑ο ➤
Perfect participle➤ έχοντας αποκρίνει ➤ αποκριμένος, ‑η, ‑o
{αποκεκριμένος, ‑η, ‑o} ➤
Nonfinite form➤ αποκρίνει αποκριθεί
Notes  
 
Appendix:Greek verbs		  • (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.
 • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.
 • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Synonyms
  • εκκρίνω (ekkríno), απεκκρίνω (apekkríno)
  • αποβάλλω (apovállo)
  • απόκριμα n (apókrima, “excretion”)
  • απόκριση f (apókrisi, “excretion”)

and see αποκρίνομαι (apokrínomai, “answer, respond”) & κρίνω (kríno, “judge, decide”)

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.