αποχτώ
Greek
Conjugation
αποχτώ, αποχτάω
| Present → | Imperfect → | Continuous future → | Continuous subjunctive → | Imperative → | |
| 1s | αποχτώ, αποχτάω | αποχτούσα | θα αποχτώ, θα αποχτάω | να αποχτώ, να αποχτάω | |
| 2s | αποχτάς | αποχτούσες | θα αποχτάς | να αποχτάς | απόχτα |
| 3s | αποχτά, αποχτάει | αποχτούσε | θα αποχτά, θα αποχτάει | να αποχτά, να αποχτάει | |
| 1p | αποχτούμε, αποχτάμε | αποχτούσαμε | θα αποχτούμε, θα αποχτάμε | να αποχτούμε, να αποχτάμε | |
| 2p | αποχτάτε | αποχτούσατε | θα αποχτάτε | να αποχτάτε | αποχτάτε |
| 3p | αποχτούν, αποχτούνε, αποχτάνε, αποχτάν | αποχτούσαν, αποχτούσανε | θα αποχτούν, θα αποχτούνε, θα αποχτάνε, θα αποχτάν | να αποχτούν, να αποχτούνε, να αποχτάνε, να αποχτάν | |
| Dependent † | Simple past → | Simple future → | Simple subjunctive → | Imperative → | |
| 1s | αποχτήσω | απόχτησα, απέχτησα | θα αποχτήσω | να αποχτήσω | |
| 2s | αποχτήσεις | απόχτησες, απέχτησες | θα αποχτήσεις | να αποχτήσεις | απόχτησε |
| 3s | αποχτήσει | απόχτησε, απέχτησε | θα αποχτήσει | να αποχτήσει | |
| 1p | αποχτήσουμε, αποχτήσομε | αποχτήσαμε | θα αποχτήσουμε, θα αποχτήσομε | να αποχτήσουμε, να αποχτήσομε | |
| 2p | αποχτήσετε | αποχτήσατε | θα αποχτήσετε | να αποχτήσετε | αποχτήστε |
| 3p | αποχτήσουν, αποχτήσουνε | απόχτησαν, αποχτήσανε, αποχτήσαν, απέχτησαν | θα αποχτήσουν, θα αποχτήσουνε | να αποχτήσουν, να αποχτήσουνε | |
| Perfect → | Pluperfect → | Future perfect → | Subjunctive → | ||
| 1s | έχω αποχτήσει | είχα αποχτήσει | θα έχω αποχτήσει | να έχω αποχτήσει | |
| 2s | έχεις αποχτήσει | είχες αποχτήσει | θα έχεις αποχτήσει | να έχεις αποχτήσει | |
| 3s | έχει αποχτήσει | είχε αποχτήσει | θα έχει αποχτήσει | να έχει αποχτήσει | |
| 1p | έχουμε αποχτήσει | είχαμε αποχτήσει | θα έχουμε αποχτήσει | να έχουμε αποχτήσει | |
| 2p | έχετε αποχτήσει | είχατε αποχτήσει | θα έχετε αποχτήσει | να έχετε αποχτήσει | |
| 3p | έχουν αποχτήσει | είχαν αποχτήσει | θα έχουν αποχτήσει | να έχουν αποχτήσει | |
| Alternative* perfect: | έχω (έχεις, έχει, έχουμε, έχετε, έχουν) αποχτημένο | ||||
| pluperfect: | είχα (είχες, είχε , είχαμε, είχατε, είχαν) αποχτημένο | ||||
| future perfect: | θα έχω (θα έχεις, θα έχει, θα έχουμε, θα έχετε, θα έχουν) αποχτημένο | ||||
| subjunctive: | να έχω (να έχεις, να έχει, να έχουμε, να έχετε, να έχουν) αποχτημένο | ||||
| Participle: | αποχτώντας | Non-finite ‡ | αποχτήσει | 58-ησ-2A1-2A1d | |
| This table is templatised, some forms shown may be rare or non-existent. Multiple forms are usually shown in order of reducing frequency. † The dependent is not used alone, it is used to form future simple, perfective subjunctive and other forms. ‡ The non-finite or aorist infinitive form is the same as the 3rd person singular dependent form, used with the auxiliary verb έχω (écho) it produces perfect tense forms. * Used with transitive senses | |||||
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.