βογκώ

Greek

Verb

βογκώ • (vogkó) (simple past βόγκηξα, passive —)

  1. Alternative form of βογγάω (vongáo)

Usage notes
  • Some consider this spelling to be mistaken.[1]

Conjugation
βογκώ, βογκάω
Present → Imperfect → Continuous future → Continuous subjunctive → Imperative →
1s  βογκώ, βογκάω βογκούσα, βόγκαγα θα βογκώ, θα βογκάω να βογκώ, να βογκάω
2s  βογκάς βογκούσες, βόγκαγες θα βογκάς να βογκάς βόγκα
3s  βογκά, βογκάει βογκούσε, βόγκαγε θα βογκά, θα βογκάει να βογκά, να βογκάει
1p  βογκούμε, βογκάμε βογκούσαμε, βογκάγαμε θα βογκούμε, θα βογκάμε να βογκούμε, να βογκάμε
2p  βογκάτε βογκούσατε, βογκάγατε θα βογκάτε να βογκάτε βογκάτε
3p  βογκούν, βογκούνε, βογκάνε, βογκάν βογκούσαν, βογκούσανε, βόγκαγαν, βογκάγανε θα βογκούν, θα βογκούνε, θα βογκάνε, θα βογκάν να βογκούν, να βογκούνε, να βογκάνε, να βογκάν
Dependent † Simple past → Simple future → Simple subjunctive → Imperative →
1s  βογκήξω βόγκηξα θα βογκήξω να βογκήξω
2s  βογκήξεις βόγκηξες θα βογκήξεις να βογκήξεις βόγκηξε
3s  βογκήξει βόγκηξε θα βογκήξει να βογκήξει
1p  βογκήξουμε, βογκήξομε βογκήξαμε θα βογκήξουμε, θα βογκήξομε να βογκήξουμε, να βογκήξομε
2p  βογκήξετε βογκήξατε θα βογκήξετε να βογκήξετε βογκήξτε
3p  βογκήξουν, βογκήξουνε βόγκηξαν, βογκήξανε, βογκήξαν θα βογκήξουν, θα βογκήξουνε να βογκήξουν, να βογκήξουνε
Perfect → Pluperfect → Future perfect → Subjunctive →
1s  έχω βογκήξει είχα βογκήξει θα έχω βογκήξει να έχω βογκήξει
2s  έχεις βογκήξει είχες βογκήξει θα έχεις βογκήξει να έχεις βογκήξει
3s  έχει βογκήξει είχε βογκήξει θα έχει βογκήξει να έχει βογκήξει
1p  έχουμε βογκήξει είχαμε βογκήξει θα έχουμε βογκήξει να έχουμε βογκήξει
2p  έχετε βογκήξει είχατε βογκήξει θα έχετε βογκήξει να έχετε βογκήξει
3p  έχουν βογκήξει είχαν βογκήξει θα έχουν βογκήξει να έχουν βογκήξει
Participle:   βογκώντας Non-finite ‡   βογκήξει 66-ηξ-2A1-2A1d
    This table is templatised, some forms shown may be rare or non-existent. Multiple forms are usually shown in order of reducing frequency.
†   The dependent is not used alone, it is used to form future simple, perfective subjunctive and other forms.
‡   The non-finite or aorist infinitive form is the same as the 3rd person singular dependent form, used with the auxiliary verb έχω (écho) it produces perfect tense forms.

References
  1. Babiniotis, Georgios (2008) Λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας [Modern Greek Dictionary] (in Greek), 3rd edition, Athens: Lexicology Centre
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.