γαργαλεύομαι
Greek
Pronunciation
- IPA(key): /ɣaɾɣaˈlevome/
- Hyphenation: γαρ‧γα‧λεύ‧ο‧μαι
Verb
γαργαλεύομαι • (gargalévomai) passive (simple past γαργαλεύτηκα, active γαργαλεύω)
- (rare) passive form of γαργαλεύω (gargalévo).
Conjugation
γαργαλεύομαι
| Non-past tenses | Past tenses | |||
|---|---|---|---|---|
| Imperfective | Present | Continuous future | Imperfect | |
| 1st person | sg | γαργαλεύομαι | θα γαργαλεύομαι | γαργαλευόμουν, γαργαλευόμουνα |
| 2nd person | γαργαλεύεσαι | θα γαργαλεύεσαι | γαργαλευόσουν, γαργαλευόσουνα | |
| 3rd person | γαργαλεύεται | θα γαργαλεύεται | γαργαλευόταν, γαργαλευότανε | |
| 1st person | pl | γαργαλευόμαστε | θα γαργαλευόμαστε | γαργαλευόμασταν, γαργαλευόμαστε2 |
| 2nd person | γαργαλεύεστε, γαργαλευόσαστε1 | θα γαργαλεύεστε, γαργαλευόσαστε1 | γαργαλευόσασταν, γαργαλευόσαστε2 | |
| 3rd person | γαργαλεύονται | θα γαργαλεύονται | γαργαλεύονταν, γαργαλευόντανε, γαργαλευόντουσαν | |
| Perfective | Dependent† | Simple future | Simple past (Aorist) | |
| 1st person | sg | γαργαλευτώ | θα γαργαλευτώ | γαργαλεύτηκα |
| 2nd person | γαργαλευτείς | θα γαργαλευτείς | γαργαλεύτηκες | |
| 3rd person | γαργαλευτεί | θα γαργαλευτεί | γαργαλεύτηκε | |
| 1st person | pl | γαργαλευτούμε | θα γαργαλευτούμε | γαργαλευτήκαμε |
| 2nd person | γαργαλευτείτε | θα γαργαλευτείτε | γαργαλευτήκατε | |
| 3rd person | γαργαλευτούν, γαργαλευτούνε | θα γαργαλευτούν, θα γαργαλευτούνε | γαργαλεύτηκαν, γαργαλευτήκανε | |
| Imperative | Imperfective | Perfective | ||
| 2nd person | sg | —3 | γαργαλέψου | |
| 2nd person | pl | —3 | γαργαλευτείτε | |
| Perfect tenses | ||||
| Perfect | έχω γαργαλευτεί, έχεις γαργαλευτεί έχει γαργαλευτεί, … | |||
| Future perfect | θα έχω γαργαλευτεί, θα έχεις γαργαλευτεί, θα έχει γαργαλευτεί, … | |||
| Past perfect | είχα γαργαλευτεί, είχες γαργαλευτεί, είχε γαργαλευτεί, … | |||
| Subjunctive | ||||
| Continuous | The present tense form preceded by να, ας, etc | |||
| Simple | The dependent form preceded by να, ας, etc | |||
| Past perfect | The perfect tense form preceded by να, ας, etc | |||
| When multiple forms are listed above the first will usually be the most common; additional forms may be rare and not given by all sources. | ||||
| † The dependent form is not used independently, negative and tense forms of the verb are produced when the dependent is preceded by the appropriate particle. The dependent 3rd person singular, the non-finite form, is used with the auxiliary verb έχω in the most common perfect tense forms. 1. Colloquial forms 2. Identical to present tense form 3. The existence of these forms is doubtful | ||||
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.