ισοσκελίζω

Greek

Verb

ισοσκελίζω • (isoskelízo) (simple past ισοσκέλισα, passive ισοσκελίζομαι)

  1. (finance) balance (a budget or balance sheet)

Conjugation
ισοσκελίζω   ισοσκελίζομαι
Active voice ➤ Passive voice ➤
Indicative mood ➤ Imperfective aspect ➤ Perfective aspect ➤ Imperfective aspect Perfective aspect
Non-past tenses ➤ Present ➤ Dependent ➤ Present Dependent
1 sg ισοσκελίζω ισοσκελίσω ισοσκελίζομαι ισοσκελιστώ
2 sg ισοσκελίζεις ισοσκελίσεις ισοσκελίζεσαι ισοσκελιστείς
3 sg ισοσκελίζει ισοσκελίσει ισοσκελίζεται ισοσκελιστεί
1 pl ισοσκελίζουμε, [‑ομε] ισοσκελίσουμε, [‑ομε] ισοσκελιζόμαστε ισοσκελιστούμε
2 pl ισοσκελίζετε ισοσκελίσετε ισοσκελίζεστε, ισοσκελιζόσαστε ισοσκελιστείτε
3 pl ισοσκελίζουν(ε) ισοσκελίσουν(ε) ισοσκελίζονται ισοσκελιστούν(ε)
Past tenses ➤ Imperfect ➤ Simple past ➤ Imperfect Simple past
1 sg ισοσκέλιζα ισοσκέλισα ισοσκελιζόμουν(α) ισοσκελίστηκα
2 sg ισοσκέλιζες ισοσκέλισες ισοσκελιζόσουν(α) ισοσκελίστηκες
3 sg ισοσκέλιζε ισοσκέλισε ισοσκελιζόταν(ε) ισοσκελίστηκε
1 pl ισοσκελίζαμε ισοσκελίσαμε ισοσκελιζόμασταν, (‑όμαστε) ισοσκελιστήκαμε
2 pl ισοσκελίζατε ισοσκελίσατε ισοσκελιζόσασταν, (‑όσαστε) ισοσκελιστήκατε
3 pl ισοσκέλιζαν, ισοσκελίζαν(ε) ισοσκέλισαν, ισοσκελίσαν(ε) ισοσκελίζονταν, (ισοσκελιζόντουσαν) ισοσκελίστηκαν, ισοσκελιστήκαν(ε)
Future tenses ➤ Continuous ➤ Simple ➤ Continuous Simple
1 sg θα ισοσκελίζω ➤ θα ισοσκελίσω ➤ θα ισοσκελίζομαι ➤ θα ισοσκελιστώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl θα ισοσκελίζεις, … θα ισοσκελίσεις, … θα ισοσκελίζεσαι, … θα ισοσκελιστείς, …
Perfect aspect ➤ Perfect aspect
Present perfect ➤   έχω, έχεις, … ισοσκελίσει
  έχω, έχεις, … ισοσκελισμένο, ‑η, ‑ο ➤		   έχω, έχεις, … ισοσκελιστεί
  είμαι, είσαι, … ισοσκελισμένος, ‑η, ‑ο ➤
Past perfect ➤   είχα, είχες, … ισοσκελίσει
  είχα, είχες, … ισοσκελισμένο, ‑η, ‑ο		   είχα, είχες, … ισοσκελιστεί
  ήμουν, ήσουν, … ισοσκελισμένος, ‑η, ‑ο
Future perfect ➤   θα έχω, θα έχεις, … ισοσκελίσει
  θα έχω, θα έχεις, … ισοσκελισμένο, ‑η, ‑ο		   θα έχω, θα έχεις, … ισοσκελιστεί
  θα είμαι, θα είσαι, … ισοσκελισμένος, ‑η, ‑ο
Subjunctive mood ➤ Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας, όταν, …).
Imperative mood ➤ Imperfective aspect Perfective aspect Imperfective aspect Perfective aspect
2 sg ισοσκέλιζε ισοσκέλισε — ισοσκελίσου
2 pl ισοσκελίζετε ισοσκελίστε ισοσκελίζεστε ισοσκελιστείτε
Other forms Active voice Passive voice
Present participle➤ ισοσκελίζοντας ➤ —
Perfect participle➤ έχοντας ισοσκελίσει ➤ ισοσκελισμένος, ‑η, ‑ο ➤
Nonfinite form➤ ισοσκελίσει ισοσκελιστεί
Notes    • (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.
 • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.
 • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.