κουρελιάζομαι
Greek
Verb
κουρελιάζομαι • (koureliázomai) passive (simple past κουρελιάστηκα, active κουρελιάζω)
- passive form of κουρελιάζω (koureliázo).
Conjugation
κουρελιάζομαι
| Non-past tenses | Past tenses | |||
|---|---|---|---|---|
| Imperfective | Present | Continuous future | Imperfect | |
| 1st person | sg | κουρελιάζομαι | θα κουρελιάζομαι | κουρελιαζόμουν, κουρελιαζόμουνα |
| 2nd person | κουρελιάζεσαι | θα κουρελιάζεσαι | κουρελιαζόσουν, κουρελιαζόσουνα | |
| 3rd person | κουρελιάζεται | θα κουρελιάζεται | κουρελιαζόταν, κουρελιαζότανε | |
| 1st person | pl | κουρελιαζόμαστε | θα κουρελιαζόμαστε | κουρελιαζόμασταν, κουρελιαζόμαστε2 |
| 2nd person | κουρελιάζεστε, κουρελιαζόσαστε1 | θα κουρελιάζεστε, κουρελιαζόσαστε1 | κουρελιαζόσασταν, κουρελιαζόσαστε2 | |
| 3rd person | κουρελιάζονται | θα κουρελιάζονται | κουρελιάζονταν, κουρελιαζόντανε, κουρελιαζόντουσαν | |
| Perfective | Dependent† | Simple future | Simple past (Aorist) | |
| 1st person | sg | κουρελιαστώ | θα κουρελιαστώ | κουρελιάστηκα |
| 2nd person | κουρελιαστείς | θα κουρελιαστείς | κουρελιάστηκες | |
| 3rd person | κουρελιαστεί | θα κουρελιαστεί | κουρελιάστηκε | |
| 1st person | pl | κουρελιαστούμε | θα κουρελιαστούμε | κουρελιαστήκαμε |
| 2nd person | κουρελιαστείτε | θα κουρελιαστείτε | κουρελιαστήκατε | |
| 3rd person | κουρελιαστούν, κουρελιαστούνε | θα κουρελιαστούν, θα κουρελιαστούνε | κουρελιάστηκαν, κουρελιαστήκανε | |
| Imperative | Imperfective | Perfective | ||
| 2nd person | sg | —3 | κουρελιάσου | |
| 2nd person | pl | —3 | κουρελιαστείτε | |
| Perfect tenses | ||||
| Perfect | έχω κουρελιαστεί, έχεις κουρελιαστεί έχει κουρελιαστεί, … | |||
| Future perfect | θα έχω κουρελιαστεί, θα έχεις κουρελιαστεί, θα έχει κουρελιαστεί, … | |||
| Past perfect | είχα κουρελιαστεί, είχες κουρελιαστεί, είχε κουρελιαστεί, … | |||
| Subjunctive | ||||
| Continuous | The present tense form preceded by να, ας, etc | |||
| Simple | The dependent form preceded by να, ας, etc | |||
| Past perfect | The perfect tense form preceded by να, ας, etc | |||
| When multiple forms are listed above the first will usually be the most common; additional forms may be rare and not given by all sources. | ||||
| † The dependent form is not used independently, negative and tense forms of the verb are produced when the dependent is preceded by the appropriate particle. The dependent 3rd person singular, the non-finite form, is used with the auxiliary verb έχω in the most common perfect tense forms. 1. Colloquial forms 2. Identical to present tense form 3. The existence of these forms is doubtful | ||||
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.