οκτάπους

Learnedly, from Ancient Greek ὀκτάπους (oktápous) (adjective, also substantivised), from ὀκτα- (okta-, “eight-”), ὀκτώ (oktṓ), modern spelling οκτώ (októ, “eight”) and πούς m (poús, “foot”).

• IPA^(key): /oˈkta.pus/
• Hyphenation: ο‧κτά‧πους

οκτάπους • (oktápous) m (plural οκτάποδες)

1. (archaic) dated form of χταπόδι (chtapódi, “octopus”) literally: "with eight feet"

   older spelling: ὀκτάπους (oktápous)

Inflectional forms from the declension of the ancient ὀκτάπους (oktápous), genitive ὀκτάποδος (oktápodos), according to the inflection of the second combining form, πούς (poús).

• άπους (ápous, “without feet”)
• and see: οκτώ (októ, “eight”) & πους m (pous) / πόδας (pódas)

• Georgios Babiniotis (2002), “οκτάπους”, in Λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας: […] [Dictionary of the New Greek Language] (in Greek), 2nd edition, Athens: Kentro Lexikologias, →ISBN.