οφείλω

See also: ὀφείλω

Greek

Verb

οφείλω • (ofeílo) (imperfect όφειλα, passive —) found only in the imperfective tenses

  1. (transitive) owe
  2. (intransitive) be obliged to

Conjugation
οφείλω
Present » Imperfect » Continuous future » Subjunctive » Imperative »
1s  οφείλω  όφειλα  θα οφείλω  να οφείλω
2s  οφείλεις  όφειλες  θα οφείλεις  να οφείλεις  όφειλε
3s  οφείλει  όφειλε  θα οφείλει  να οφείλει
1p  οφείλουμε,  οφείλομε  οφείλαμε  θα οφείλουμε,  οφείλομε  να οφείλουμε,  οφείλομε
2p  οφείλετε  οφείλατε  θα οφείλετε  να οφείλετε  οφείλετε
3p  οφείλουν,  οφείλουνε  όφειλαν,  οφείλανε,  οφείλαν  θα οφείλουν,  οφείλουνε  να οφείλουν,  οφείλουνε
Participle:     οφείλοντας 184, 1c  
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.