τρώγω

Ancient Greek

Alternative forms

Etymology

From Proto-Indo-European *terh₁-. Probably cognate with Old Armenian արածեմ (aracem). Beekes finds the IE etymology unconvincing and suggests a Pre-Greek origin.[1]

Pronunciation
 

Verb

τρώγω • (trṓgō)

  1. To gnaw, to nibble, to munch, to swallow
  2. To eat vegetables, fruit or dessert
  3. (simply) To eat

Inflection

Also: future: ἔδομαι (édomai), aorist 2: ἔφαγον (éphagon), present perfect: ἐδήδοκα (edḗdoka), pluperfect: ἐδηδόκειν (edēdókein)

   Present: τρώγω, τρώγομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative τρώγω τρώγεις τρώγει τρώγετον τρώγετον τρώγομεν τρώγετε τρώγουσῐ(ν)
subjunctive τρώγω τρώγῃς τρώγῃ τρώγητον τρώγητον τρώγωμεν τρώγητε τρώγωσῐ(ν)
optative τρώγοιμῐ τρώγοις τρώγοι τρώγοιτον τρωγοίτην τρώγοιμεν τρώγοιτε τρώγοιεν
imperative   τρῶγε τρωγέτω τρώγετον τρωγέτων   τρώγετε τρωγόντων
middle/
passive		 indicative τρώγομαι τρώγῃ,
τρώγει		 τρώγεται τρώγεσθον τρώγεσθον τρωγόμεθᾰ τρώγεσθε τρώγονται
subjunctive τρώγωμαι τρώγῃ τρώγηται τρώγησθον τρώγησθον τρωγώμεθᾰ τρώγησθε τρώγωνται
optative τρωγοίμην τρώγοιο τρώγοιτο τρώγοισθον τρωγοίσθην τρωγοίμεθᾰ τρώγοισθε τρώγοιντο
imperative   τρώγου τρωγέσθω τρώγεσθον τρωγέσθων   τρώγεσθε τρωγέσθων
active middle/passive
infinitive τρώγειν τρώγεσθαι
participle m τρώγων τρωγόμενος
f τρώγουσᾰ τρωγομένη
n τρῶγον τρωγόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἔτρωγον, ἐτρωγόμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἔτρωγον ἔτρωγες ἔτρωγε(ν) ἐτρώγετον ἐτρωγέτην ἐτρώγομεν ἐτρώγετε ἔτρωγον
middle/
passive		 indicative ἐτρωγόμην ἐτρώγου ἐτρώγετο ἐτρώγεσθον ἐτρωγέσθην ἐτρωγόμεθᾰ ἐτρώγεσθε ἐτρώγοντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: τρώξομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
middle indicative τρώξομαι τρώξῃ,
τρώξει		 τρώξεται τρώξεσθον τρώξεσθον τρωξόμεθᾰ τρώξεσθε τρώξονται
optative τρωξοίμην τρώξοιο τρώξοιτο τρώξοισθον τρωξοίσθην τρωξοίμεθᾰ τρώξοισθε τρώξοιντο
middle
infinitive τρώξεσθαι
participle m τρωξόμενος
f τρωξομένη
n τρωξόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἔτρᾰγον, ἐτρᾰγόμην, ἐτρᾰ́γην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἔτρᾰγον ἔτρᾰγες ἔτρᾰγε(ν) ἐτρᾰ́γετον ἐτρᾰγέτην ἐτρᾰ́γομεν ἐτρᾰ́γετε ἔτρᾰγον
subjunctive τρᾰ́γω τρᾰ́γῃς τρᾰ́γῃ τρᾰ́γητον τρᾰ́γητον τρᾰ́γωμεν τρᾰ́γητε τρᾰ́γωσῐ(ν)
optative τρᾰ́γοιμῐ τρᾰ́γοις τρᾰ́γοι τρᾰ́γοιτον τρᾰγοίτην τρᾰ́γοιμεν τρᾰ́γοιτε τρᾰ́γοιεν
imperative   τρᾰ́γε τρᾰγέτω τρᾰ́γετον τρᾰγέτων   τρᾰ́γετε τρᾰγόντων
middle indicative ἐτρᾰγόμην ἐτρᾰ́γου ἐτρᾰ́γετο ἐτρᾰ́γεσθον ἐτρᾰγέσθην ἐτρᾰγόμεθᾰ ἐτρᾰ́γεσθε ἐτρᾰ́γοντο
subjunctive τρᾰ́γωμαι τρᾰ́γῃ τρᾰ́γηται τρᾰ́γησθον τρᾰ́γησθον τρᾰγώμεθᾰ τρᾰ́γησθε τρᾰ́γωνται
optative τρᾰγοίμην τρᾰ́γοιο τρᾰ́γοιτο τρᾰ́γοισθον τρᾰγοίσθην τρᾰγοίμεθᾰ τρᾰ́γοισθε τρᾰ́γοιντο
imperative   τρᾰγοῦ τρᾰγέσθω τρᾰ́γεσθον τρᾰγέσθων   τρᾰ́γεσθε τρᾰγέσθων
passive indicative ἐτρᾰ́γην ἐτρᾰ́γης ἐτρᾰ́γη ἐτρᾰ́γητον ἐτρᾰγήτην ἐτρᾰ́γημεν ἐτρᾰ́γητε ἐτρᾰ́γησᾰν
subjunctive τρᾰγῶ τρᾰγῇς τρᾰγῇ τρᾰγῆτον τρᾰγῆτον τρᾰγῶμεν τρᾰγῆτε τρᾰγῶσῐ(ν)
optative τρᾰγείην τρᾰγείης τρᾰγείη τρᾰγεῖτον,
τρᾰγείητον		 τρᾰγείτην,
τρᾰγειήτην		 τρᾰγεῖμεν,
τρᾰγείημεν		 τρᾰγεῖτε,
τρᾰγείητε		 τρᾰγεῖεν,
τρᾰγείησᾰν
imperative   τρᾰ́γηθῐ τρᾰγήτω τρᾰ́γητον τρᾰγήτων   τρᾰ́γητε τρᾰγέντων
active middle passive
infinitive τρᾰγεῖν τρᾰγέσθαι τρᾰγῆναι
participle m τρᾰγών τρᾰγόμενος τρᾰγείς
f τρᾰγοῦσᾰ τρᾰγομένη τρᾰγεῖσᾰ
n τρᾰγόν τρᾰγόμενον τρᾰγέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: τέτρογμαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
middle/
passive		 indicative τέτρογμαι τέτροξαι τέτροκται τέτροχθον τέτροχθον τετρόγμεθᾰ τέτροχθε τετρόγᾰται
subjunctive τετρογμένος ὦ τετρογμένος ᾖς τετρογμένος ᾖ τετρογμένω ἦτον τετρογμένω ἦτον τετρογμένοι ὦμεν τετρογμένοι ἦτε τετρογμένοι ὦσῐ(ν)
optative τετρογμένος εἴην τετρογμένος εἴης τετρογμένος εἴη τετρογμένω εἴητον/εἶτον τετρογμένω εἰήτην/εἴτην τετρογμένοι εἴημεν/εἶμεν τετρογμένοι εἴητε/εἶτε τετρογμένοι εἴησᾰν/εἶεν
imperative   τέτροξο τετρόχθω τέτροχθον τετρόχθων   τέτροχθε τετρόχθων
middle/passive
infinitive τετρόχθαι
participle m τετρογμένος
f τετρογμένη
n τετρογμένον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

Descendants
  • Greek: τρώω (tróo)

References
  1. Beekes, Robert S. P. (2010) Etymological Dictionary of Greek (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 10), with the assistance of Lucien van Beek, Leiden, Boston: Brill, →ISBN

Further reading

Greek

Verb

τρώγω • (trógo) (past έφαγα, passive τρώγομαι)

  1. Alternative form of τρώω (tróo)

Conjugation
τρώω/τρώγω, τρώγομαι
Active voice ➤ Passive voice ➤
Indicative mood ➤ Imperfective aspect ➤ Perfective aspect ➤ Imperfective aspect Perfective aspect
Non-past tenses ➤ Present ➤ Dependent ➤ Present Dependent
1 sg τρώω, {τρώγω} φάω τρώγομαι φαγωθώ
2 sg τρως, {τρώγεις} φας τρώγεσαι φαγωθείς
3 sg τρώει, {τρώγει} φάει τρώγεται φαγωθεί
1 pl τρώμε, {τρώγομε}, [τρώγουμε] φάμε τρωγόμαστε φαγωθούμε
2 pl τρώτε, {τρώγετε} φάτε τρώγεστε, τρωγόσαστε φαγωθείτε
3 pl τρώνε, τρων, {τρώγουν(ε)} φάνε, φαν τρώγονται φαγωθούν(ε)
Past tenses ➤ Imperfect ➤ Simple past ➤ Imperfect Simple past
1 sg έτρωγα έφαγα τρωγόμουν(α) φαγώθηκα
2 sg έτρωγες έφαγες τρωγόσουν(α) φαγώθηκες
3 sg έτρωγε έφαγε τρωγόταν(ε) φαγώθηκε
1 pl τρώγαμε φάγαμε τρωγόμασταν, (τρωγόμαστε) φαγωθήκαμε
2 pl τρώγατε φάγατε τρωγόσασταν,(τρωγόσαστε) φαγωθήκατε
3 pl έτρωγαν, τρώγαν, τρώγανε έφαγαν, φάγαν, φάγανε τρώγονταν, τρωγόντουσαν φαγώθηκαν, φαγωθήκαν(ε)
Future tenses ➤ Continuous ➤ Simple ➤ Continuous Simple
1 sg θα τρώω, {θα τρώγω} ➤ θα φάω ➤ θα τρώγομαι ➤ θα φαγωθώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl θα τρως, …, {θα τρώγεις}, … θα φας, … θα τρώγεσαι, … θα φαγωθείς, …
Perfect aspect ➤ Perfect aspect
Present perfect ➤   έχω, έχεις, … φάει
  έχω, έχεις, … φαγωμένο ➤		   έχω, έχεις, … φαγωθεί
  είμαι, είσαι, … φαγωμένος ➤
Past perfect ➤   είχα, είχες, … φάει
  είχα, είχες, … φαγωμένο		   είχα, είχες, … φαγωθεί
  ήμουν, ήσουν, … φαγωμένος
Future perfect ➤   θα έχω, θα έχεις, … φάει
  θα έχω, θα έχεις, … φαγωμένο		   θα έχω, θα έχεις, … φαγωθεί
  θα είμαι, θα είσαι, … φαγωμένος
Subjunctive mood ➤ Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤ Imperfective aspect Perfective aspect Imperfective aspect Perfective aspect
2 sg τρώγε, (τρώε) φάε —
2 pl τρώτε, τρώγετε, [τρώετε] φάτε τρώγεστε φαγωθείτε
Other forms Active voice Passive voice
Present participle➤ τρώγοντας ➤ —
Perfect participle➤ έχοντας φάει ➤ φαγωμένος ➤
Nonfinite form➤ φάει φαγωθεί
Notes  
 
Appendix:Greek verbs		  • (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.
 • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.
 • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.