обрубить
Russian
Pronunciation
- IPA(key): [ɐbrʊˈbʲitʲ]
Verb
обруби́ть • (obrubítʹ) pf (imperfective обруба́ть)
Conjugation
Conjugation of обруби́ть (class 4c perfective transitive)
| perfective aspect | ||
|---|---|---|
| infinitive | обруби́ть obrubítʹ | |
| participles | present tense | past tense |
| active | — | обруби́вший obrubívšij |
| passive | — | обру́бленный obrúblennyj |
| adverbial | — | обруби́в obrubív, обруби́вши obrubívši |
| present tense | future tense | |
| 1st singular (я) | — | обрублю́ obrubljú |
| 2nd singular (ты) | — | обру́бишь obrúbišʹ |
| 3rd singular (он/она́/оно́) | — | обру́бит obrúbit |
| 1st plural (мы) | — | обру́бим obrúbim |
| 2nd plural (вы) | — | обру́бите obrúbite |
| 3rd plural (они́) | — | обру́бят obrúbjat |
| imperative | singular | plural |
| обруби́ obrubí | обруби́те obrubíte | |
| past tense | singular | plural (мы/вы/они́) |
| masculine (я/ты/он) | обруби́л obrubíl | обруби́ли obrubíli |
| feminine (я/ты/она́) | обруби́ла obrubíla | |
| neuter (оно́) | обруби́ло obrubílo | |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.