աւերեմ
Old Armenian
Etymology
From աւեր (awer).
Verb
աւերեմ • (awerem)
Conjugation
active
| infinitive | աւերել (awerel) | participle | աւերեցեալ, աւերեալ (awerecʿeal, awereal) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| causative | — | aorist stem | աւերեց- (awerecʿ-) | ||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | աւերեմ (awerem) | աւերես (aweres) | աւերէ (awerē) | աւերեմք (aweremkʿ) | աւերէք (awerēkʿ) | աւերեն (aweren) | |
| imperfect | աւերէի, աւերեի* (awerēi, awerei*) | աւերէիր, աւերեիր* (awerēir, awereir*) | աւերէր (awerēr) | աւերէաք, աւերեաք* (awerēakʿ, awereakʿ*) | աւերէիք, աւերեիք* (awerēikʿ, awereikʿ*) | աւերէին, աւերեին* (awerēin, awerein*) | |
| aorist | աւերեցի (awerecʿi) | աւերեցեր (awerecʿer) | աւերեաց (awereacʿ) | աւերեցաք (awerecʿakʿ) | աւերեցէք, աւերեցիք (awerecʿēkʿ, awerecʿikʿ) | աւերեցին (awerecʿin) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | աւերիցեմ (awericʿem) | աւերիցես (awericʿes) | աւերիցէ (awericʿē) | աւերիցեմք (awericʿemkʿ) | աւերիցէք (awericʿēkʿ) | աւերիցեն (awericʿen) | |
| aorist | աւերեցից (awerecʿicʿ) | աւերեսցես (awerescʿes) | աւերեսցէ (awerescʿē) | աւերեսցուք (awerescʿukʿ) | աւերեսջիք (aweresǰikʿ) | աւերեսցեն (awerescʿen) | |
| imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| imperative | — | աւերեա՛ (awereá) | — | — | աւերեցէ՛ք (awerecʿḗkʿ) | — | |
| cohortative | — | աւերեսջի՛ր (aweresǰír) | — | — | աւերեսջի՛ք (aweresǰíkʿ) | — | |
| prohibitive | — | մի՛ աւերեր (mí awerer) | — | — | մի՛ աւերէք (mí awerēkʿ) | — | |
| *rare | |||||||
mediopassive
| infinitive | աւերել, աւերիլ* (awerel, aweril*) | participle | աւերեցեալ, աւերեալ (awerecʿeal, awereal) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| causative | — | aorist stem | աւերեց- (awerecʿ-) | ||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | աւերիմ (awerim) | աւերիս (aweris) | աւերի (aweri) | աւերիմք (awerimkʿ) | աւերիք (awerikʿ) | աւերին (awerin) | |
| imperfect | աւերէի (awerēi) | աւերէիր (awerēir) | աւերէր, աւերիւր (awerēr, aweriwr) | աւերէաք (awerēakʿ) | աւերէիք (awerēikʿ) | աւերէին (awerēin) | |
| aorist | աւերեցայ (awerecʿay) | աւերեցար (awerecʿar) | աւերեցաւ (awerecʿaw) | աւերեցաք (awerecʿakʿ) | աւերեցայք (awerecʿaykʿ) | աւերեցան (awerecʿan) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | աւերիցիմ (awericʿim) | աւերիցիս (awericʿis) | աւերիցի (awericʿi) | աւերիցիմք (awericʿimkʿ) | աւերիցիք (awericʿikʿ) | աւերիցին (awericʿin) | |
| aorist | աւերեցայց (awerecʿaycʿ) | աւերեսցիս (awerescʿis) | աւերեսցի (awerescʿi) | աւերեսցուք (awerescʿukʿ) | աւերեսջիք (aweresǰikʿ) | աւերեսցին (awerescʿin) | |
| imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| imperative | — | աւերեա՛ց (awereácʿ) | — | — | աւերեցարո՛ւք (awerecʿarúkʿ) | — | |
| cohortative | — | աւերեսջի՛ր (aweresǰír) | — | — | աւերեսջի՛ք (aweresǰíkʿ) | — | |
| prohibitive | — | մի՛ աւերիր (mí awerir) | — | — | մի՛ աւերիք (mí awerikʿ) | — | |
| *post-classical | |||||||
Descendants
- Armenian: ավերել (averel)
Further reading
- Awetikʿean, G.; Siwrmēlean, X.; Awgerean, M. (1836–1837), “աւերեմ”, in Nor baṙgirkʿ haykazean lezui [New Dictionary of the Armenian Language] (in Old Armenian), Venice: S. Lazarus Armenian Academy
- Petrosean, H. Matatʿeay V. (1879), “աւերեմ”, in Nor Baṙagirkʿ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.