افت کردن

Persian

Pronunciation

(Classical Persian) IPA^(key): /ˈuft kaɾˈdan/

(Dari Persian) IPA^(key): /ˈʊft kaɾˈdan/

(Iranian Persian) IPA^(key): /ˈoft kæɾˈdæn/

(Tajik) IPA^(key): /ˈuft kaɾˈdan/

Verb

افت کردن‎ • (oft kardan)

to decrease, descent, to have a drop, a decrease in quality
‏نمراتم از ترم پیش افت کرده‎
nomarât-am az term-e piš oft karde
my marks have decreased since the last semester

Conjugation

Conjugation of (oft kardán) (literary Iranian Persian)

infinitive		افت کردن (oft kardán)
stem	present	افت کن‎ (oft kon)
stem	past	افت کرد‎ (oft kard)
participle	present	افت کننده‎ (oft konandé)
participle	past	افت کرده‎ (oft kardé)
		singular			plural
		1^st person	2^nd person	3^rd person	1^st person	2^nd person	3^rd person
indicative	aorist	افت کنم‎ (oft kónam)	افت کنی‎ (oft kóni)	افت کند‎ (oft kónad)	افت کنیم‎ (oft kónim)	افت کنید‎ (oft kónid)	افت کنند‎ (oft kónand)
	present (imperfect)	افت می‌کنم‎ (oft mí-konam)	افت می‌کنی‎ (oft mí-koni)	افت می‌کند‎ (oft mí-konad)	افت می‌کنیم‎ (oft mí-konim)	افت می‌کنید‎ (oft mí-konid)	افت می‌کنند‎ (oft mí-konand)
	present progressive	دارم افت می‌کنم‎ (dấram oft mí-konam)	داری افت می‌کنی‎ (dấri oft mí-koni)	دارد افت می‌کند‎ (dấrad oft mí-konad)	داریم افت می‌کنیم‎ (dấrim oft mí-konim)	دارید افت می‌کنید‎ (dấrid oft mí-konid)	دارند افت می‌کنند‎ (dấrand oft mí-konand)
	present perfect	افت کرده‌ام‎ (oft kardé-am)	افت کرده‌ای‎ (oft kardé-i)	افت کرده است‎ (oft kardé ast)	افت کرده‌ایم‎ (oft kardé-im)	افت کرده‌اید‎ (oft kardé-id)	افت کرده‌اند‎ (oft kardé-and)
	past	افت کردم‎ (oft kárdam)	افت کردی‎ (oft kárdi)	افت کرد‎ (oft kard)	افت کردیم‎ (oft kárdim)	افت کردید‎ (oft kárdid)	افت کردند‎ (oft kárdand)
	past (imperfect)	افت می‌کردم‎ (oft mí-kardam)	افت می‌کردی‎ (oft mí-kardi)	افت می‌کرد‎ (oft mí-kard)	افت می‌کردیم‎ (oft mí-kardim)	افت می‌کردید‎ (oft mí-kardid)	افت می‌کردند‎ (oft mí-kardand)
	past progressive	داشتم افت می‌کردم‎ (dấštam oft mí-kardam)	داشتی افت می‌کردی‎ (dấšti oft mí-kardi)	داشت افت می‌کرد‎ (dâšt oft mí-kard)	داشتیم افت می‌کردیم‎ (dấštim oft mí-kardim)	داشتید افت می‌کردید‎ (dấštid oft mí-kardid)	داشتند افت می‌کردند‎ (dấštand oft mí-kardand)
	pluperfect	افت کرده بودم‎ (oft kardé búdam)	افت کرده بودی‎ (oft kardé búdi)	افت کرده بود‎ (oft kardé bud)	افت کرده بودیم‎ (oft kardé búdim)	افت کرده بودید‎ (oft kardé búdid)	افت کرده بودند‎ (oft kardé búdand)
	future	افت خواهم کرد‎ (oft xâhám kard)	افت خواهی کرد‎ (oft xâhí kard)	افت خواهد کرد‎ (oft xâhád kard)	افت خواهیم کرد‎ (oft xâhím kard)	افت خواهید کرد‎ (oft xâhíd kard)	افت خواهند کرد‎ (oft xâhánd kard)
subjunctive	present	افت کنم‎ (oft konam)	افت کنی‎ (oft koni)	افت کند‎ (oft konad)	افت کنیم‎ (oft konim)	افت کنید‎ (oft konid)	افت کنند‎ (oft konand)
subjunctive	past	افت کرده باشم‎ (oft kardé bấšam)	افت کرده باشی‎ (oft kardé bấši)	افت کرده باشد‎ (oft kardé bấšad)	افت کرده باشیم‎ (oft kardé bấšim)	افت کرده باشید‎ (oft kardé bấšid)	افت کرده باشند‎ (oft kardé bấšand)
imperative			افت کن‎ (oft kon)			افت کنید‎ (oft konid)

Conjugation of (oft kardán) (colloquial Tehrani)

infinitive		افت کردن (oft kardán)
stem	present	افت کن‎ (oft kon)
stem	past	افت کرد‎ (oft kard)
participle	present	افت کننده‎ (oft konandé)
participle	past	افت کرده‎ (oft kardé)
		singular			plural
		1^st person	2^nd person	3^rd person	1^st person	2^nd person	3^rd person
indicative	aorist	افت کنم‎ (oft kónam)	افت کنی‎ (oft kóni)	افت کنه‎ (oft kóne)	افت کنیم‎ (oft kónim)	افت کنین‎ (oft kónin)	افت کنن‎ (oft kónan)
	present (imperfect)	افت می‌کنم‎ (oft mí-konam)	افت می‌کنی‎ (oft mí-koni)	افت می‌کنه‎ (oft mí-kone)	افت می‌کنیم‎ (oft mí-konim)	افت می‌کنین‎ (oft mí-konin)	افت می‌کنن‎ (oft mí-konan)
	present progressive	دارم افت می‌کنم‎ (dấram oft mí-konam)	داری افت می‌کنی‎ (dấri oft mí-koni)	داره افت می‌کنه‎ (dấre oft mí-kone)	داریم افت می‌کنیم‎ (dấrim oft mí-konim)	دارین افت می‌کنین‎ (dấrin oft mí-konin)	دارن افت می‌کنن‎ (dấran oft mí-konan)
	present perfect	افت کرده‌ام‎ (oft kardám)	افت کرده‌ای‎ (oft kardí)	افت کرده‎ (oft kardé)	افت کرده‌ایم‎ (oft kardím)	افت کرده‌این‎ (oft kardín)	افت کرده‌ان‎ (oft kardán)
	past	افت کردم‎ (oft kárdam)	افت کردی‎ (oft kárdi)	افت کرد‎ (oft kárd)	افت کردیم‎ (oft kárdim)	افت کردین‎ (oft kárdin)	افت کردن (oft kárdan)
	past (imperfect)	افت می‌کردم‎ (oft mí-kardam)	افت می‌کردی‎ (oft mí-kardi)	افت می‌کرد‎ (oft mí-kard)	افت می‌کردیم‎ (oft mí-kardim)	افت می‌کردین‎ (oft mí-kardin)	افت می‌کردن‎ (oft mí-kardan)
	past progressive	داشتم افت می‌کردم‎ (dấštam oft mí-kardam)	داشتی افت می‌کردی‎ (dấšti oft mí-kardi)	داشت افت می‌کرد‎ (dấšt oft mí-kard)	داشتیم افت می‌کردیم‎ (dấštim oft mí-kardim)	داشتین افت می‌کردین‎ (dấštin oft mí-kardin)	داشتن افت می‌کردن‎ (dấštan oft mí-kardan)
	pluperfect	افت کرده بودم‎ (oft kardé búdam)	افت کرده بودی‎ (oft kardé búdi)	افت کرده بود‎ (oft kardé bud)	افت کرده بودیم‎ (oft kardé búdim)	افت کرده بودین‎ (oft kardé búdin)	افت کرده بودن‎ (oft kardé búdan)
subjunctive	present	افت کنم‎ (oft konam)	افت کنی‎ (oft koni)	افت کنه‎ (oft kone)	افت کنیم‎ (oft konim)	افت کنین‎ (oft konin)	افت کنن‎ (oft konan)
subjunctive	past	افت کرده باشم‎ (oft kardé bấšam)	افت کرده باشی‎ (oft kardé bấši)	افت کرده باشه‎ (oft kardé bấše)	افت کرده باشیم‎ (oft kardé bấšim)	افت کرده باشین‎ (oft kardé bấšin)	افت کرده باشن‎ (oft kardé bấšan)
imperative			افت کن‎ (oft kon)			افت کنین‎ (oft konin)

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.