کون کردن

Persian

Etymology

Literally "to do (the) ass".

Verb

کون کردن‎ • (kun kardan) (present stem کون کن‎ (kun kon))

  1. (vulgar) to ass-fuck, to sodomize, to bum, to cornhole
    تمام شب کونش را می‌کردم.‎
    Tamâm-e šab kunaš-râ mi-kardam. (literary)
    Tamum-e šab kuneš-o mi-kardam. (colloquial)

Conjugation
Conjugation of کون کردن (kun kardán) (literary Iranian Persian)
infinitive کون کردن
(kun kardán)
stem present کون کن‎
(kun kon)
past کون کرد‎
(kun kard)
participle present کون کننده‎
(kun konandé)
past کون کرده‎
(kun kardé)
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
indicative aorist کون کنم‎
(kun kónam)		 کون کنی‎
(kun kóni)		 کون کند‎
(kun kónad)		 کون کنیم‎
(kun kónim)		 کون کنید‎
(kun kónid)		 کون کنند‎
(kun kónand)
present (imperfect) کون می‌کنم‎
(kun mí-konam)		 کون می‌کنی‎
(kun mí-koni)		 کون می‌کند‎
(kun mí-konad)		 کون می‌کنیم‎
(kun mí-konim)		 کون می‌کنید‎
(kun mí-konid)		 کون می‌کنند‎
(kun mí-konand)
present progressive دارم کون می‌کنم‎
(dấram kun mí-konam)		 داری کون می‌کنی‎
(dấri kun mí-koni)		 دارد کون می‌کند‎
(dấrad kun mí-konad)		 داریم کون می‌کنیم‎
(dấrim kun mí-konim)		 دارید کون می‌کنید‎
(dấrid kun mí-konid)		 دارند کون می‌کنند‎
(dấrand kun mí-konand)
present perfect کون کرده‌ام‎
(kun kardé-am)		 کون کرده‌ای‎
(kun kardé-i)		 کون کرده است‎
(kun kardé ast)		 کون کرده‌ایم‎
(kun kardé-im)		 کون کرده‌اید‎
(kun kardé-id)		 کون کرده‌اند‎
(kun kardé-and)
past کون کردم‎
(kun kárdam)		 کون کردی‎
(kun kárdi)		 کون کرد‎
(kun kard)		 کون کردیم‎
(kun kárdim)		 کون کردید‎
(kun kárdid)		 کون کردند‎
(kun kárdand)
past (imperfect) کون می‌کردم‎
(kun mí-kardam)		 کون می‌کردی‎
(kun mí-kardi)		 کون می‌کرد‎
(kun mí-kard)		 کون می‌کردیم‎
(kun mí-kardim)		 کون می‌کردید‎
(kun mí-kardid)		 کون می‌کردند‎
(kun mí-kardand)
past progressive داشتم کون می‌کردم‎
(dấštam kun mí-kardam)		 داشتی کون می‌کردی‎
(dấšti kun mí-kardi)		 داشت کون می‌کرد‎
(dâšt kun mí-kard)		 داشتیم کون می‌کردیم‎
(dấštim kun mí-kardim)		 داشتید کون می‌کردید‎
(dấštid kun mí-kardid)		 داشتند کون می‌کردند‎
(dấštand kun mí-kardand)
pluperfect کون کرده بودم‎
(kun kardé búdam)		 کون کرده بودی‎
(kun kardé búdi)		 کون کرده بود‎
(kun kardé bud)		 کون کرده بودیم‎
(kun kardé búdim)		 کون کرده بودید‎
(kun kardé búdid)		 کون کرده بودند‎
(kun kardé búdand)
future کون خواهم کرد‎
(kun xâhám kard)		 کون خواهی کرد‎
(kun xâhí kard)		 کون خواهد کرد‎
(kun xâhád kard)		 کون خواهیم کرد‎
(kun xâhím kard)		 کون خواهید کرد‎
(kun xâhíd kard)		 کون خواهند کرد‎
(kun xâhánd kard)
subjunctive present کون کنم‎
(kun konam)		 کون کنی‎
(kun koni)		 کون کند‎
(kun konad)		 کون کنیم‎
(kun konim)		 کون کنید‎
(kun konid)		 کون کنند‎
(kun konand)
past کون کرده باشم‎
(kun kardé bấšam)		 کون کرده باشی‎
(kun kardé bấši)		 کون کرده باشد‎
(kun kardé bấšad)		 کون کرده باشیم‎
(kun kardé bấšim)		 کون کرده باشید‎
(kun kardé bấšid)		 کون کرده باشند‎
(kun kardé bấšand)
imperative کون کن‎
(kun kon)		 کون کنید‎
(kun konid)
Conjugation of کون کردن (kun kardán) (colloquial Tehrani)
infinitive کون کردن
(kun kardán)
stem present کون کن‎
(kun kon)
past کون کرد‎
(kun kard)
participle present کون کننده‎
(kun konandé)
past کون کرده‎
(kun kardé)
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
indicative aorist کون کنم‎
(kun kónam)		 کون کنی‎
(kun kóni)		 کون کنه‎
(kun kóne)		 کون کنیم‎
(kun kónim)		 کون کنین‎
(kun kónin)		 کون کنن‎
(kun kónan)
present (imperfect) کون می‌کنم‎
(kun mí-konam)		 کون می‌کنی‎
(kun mí-koni)		 کون می‌کنه‎
(kun mí-kone)		 کون می‌کنیم‎
(kun mí-konim)		 کون می‌کنین‎
(kun mí-konin)		 کون می‌کنن‎
(kun mí-konan)
present progressive دارم کون می‌کنم‎
(dấram kun mí-konam)		 داری کون می‌کنی‎
(dấri kun mí-koni)		 داره کون می‌کنه‎
(dấre kun mí-kone)		 داریم کون می‌کنیم‎
(dấrim kun mí-konim)		 دارین کون می‌کنین‎
(dấrin kun mí-konin)		 دارن کون می‌کنن‎
(dấran kun mí-konan)
present perfect کون کرده‌ام‎
(kun kardám)		 کون کرده‌ای‎
(kun kardí)		 کون کرده‎
(kun kardé)		 کون کرده‌ایم‎
(kun kardím)		 کون کرده‌این‎
(kun kardín)		 کون کرده‌ان‎
(kun kardán)
past کون کردم‎
(kun kárdam)		 کون کردی‎
(kun kárdi)		 کون کرد‎
(kun kárd)		 کون کردیم‎
(kun kárdim)		 کون کردین‎
(kun kárdin)		 کون کردن
(kun kárdan)
past (imperfect) کون می‌کردم‎
(kun mí-kardam)		 کون می‌کردی‎
(kun mí-kardi)		 کون می‌کرد‎
(kun mí-kard)		 کون می‌کردیم‎
(kun mí-kardim)		 کون می‌کردین‎
(kun mí-kardin)		 کون می‌کردن‎
(kun mí-kardan)
past progressive داشتم کون می‌کردم‎
(dấštam kun mí-kardam)		 داشتی کون می‌کردی‎
(dấšti kun mí-kardi)		 داشت کون می‌کرد‎
(dấšt kun mí-kard)		 داشتیم کون می‌کردیم‎
(dấštim kun mí-kardim)		 داشتین کون می‌کردین‎
(dấštin kun mí-kardin)		 داشتن کون می‌کردن‎
(dấštan kun mí-kardan)
pluperfect کون کرده بودم‎
(kun kardé búdam)		 کون کرده بودی‎
(kun kardé búdi)		 کون کرده بود‎
(kun kardé bud)		 کون کرده بودیم‎
(kun kardé búdim)		 کون کرده بودین‎
(kun kardé búdin)		 کون کرده بودن‎
(kun kardé búdan)
subjunctive present کون کنم‎
(kun konam)		 کون کنی‎
(kun koni)		 کون کنه‎
(kun kone)		 کون کنیم‎
(kun konim)		 کون کنین‎
(kun konin)		 کون کنن‎
(kun konan)
past کون کرده باشم‎
(kun kardé bấšam)		 کون کرده باشی‎
(kun kardé bấši)		 کون کرده باشه‎
(kun kardé bấše)		 کون کرده باشیم‎
(kun kardé bấšim)		 کون کرده باشین‎
(kun kardé bấšin)		 کون کرده باشن‎
(kun kardé bấšan)
imperative کون کن‎
(kun kon)		 کون کنین‎
(kun konin)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.