वाहन

Hindi

Etymology

Borrowed from Sanskrit वाहन (vāhana).

Pronunciation
  • (Delhi Hindi) IPA(key): /ʋɑː.ɦən/, [ʋäː.ɦə̃n̪]

Noun

वाहन • (vāhan) m

  1. a vehicle (means of transport)
    Synonym: गाड़ी (gāṛī) (land vehicle)
  2. an animal used as transport

Declension
Declension of वाहन (masc cons-stem)
singular plural
direct वाहन
vāhan		 वाहन
vāhan
oblique वाहन
vāhan		 वाहनों
vāhanõ
vocative वाहन
vāhan		 वाहनो
vāhano

Sanskrit

Etymology

From the root वह् (vah) +‎ -अन (-ana); see वहन (vahana).

Pronunciation

Noun

वाहन • (vā́hana) n

  1. vehicle, carriage; horse or other draught animal
  2. conveyance, carrying
    1. driving
    2. riding; guiding (a horse)

Declension
Neuter a-stem declension of वाहन (vā́hana)
Singular Dual Plural
Nominative वाहनम्
vā́hanam		 वाहने
vā́hane		 वाहनानि / वाहना¹
vā́hanāni / vā́hanā¹
Vocative वाहन
vā́hana		 वाहने
vā́hane		 वाहनानि / वाहना¹
vā́hanāni / vā́hanā¹
Accusative वाहनम्
vā́hanam		 वाहने
vā́hane		 वाहनानि / वाहना¹
vā́hanāni / vā́hanā¹
Instrumental वाहनेन
vā́hanena		 वाहनाभ्याम्
vā́hanābhyām		 वाहनैः / वाहनेभिः¹
vā́hanaiḥ / vā́hanebhiḥ¹
Dative वाहनाय
vā́hanāya		 वाहनाभ्याम्
vā́hanābhyām		 वाहनेभ्यः
vā́hanebhyaḥ
Ablative वाहनात्
vā́hanāt		 वाहनाभ्याम्
vā́hanābhyām		 वाहनेभ्यः
vā́hanebhyaḥ
Genitive वाहनस्य
vā́hanasya		 वाहनयोः
vā́hanayoḥ		 वाहनानाम्
vā́hanānām
Locative वाहने
vā́hane		 वाहनयोः
vā́hanayoḥ		 वाहनेषु
vā́haneṣu
Notes
  • ¹Vedic

Descendants
  • → Hindi: वाहन (vāhan)
  • → Indonesian: wahana
  • → Kannada: ವಾಹನ (vāhana)
  • → Malayalam: വാഹനം (vāhanaṃ)
  • → Tamil: வாகனம் (vākaṉam)
  • → Telugu: వాహనము (vāhanamu)

Adjective

वाहन • (vāhana)

  1. carrying, drawing, conveying

Usage notes
  • c. 600 BCE – 400 BCE, Pāṇini, Aṣṭhādhyāyī 8.4.8:
    वाहनं आहितात् ।
    vāhanaṃ āhitāt .
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.