இடையூறு

Tamil

Etymology

From இடை (iṭai) +‎ உறு (uṟu).

Pronunciation

IPA^(key): /iɖaɪ̯juːru/, [iɖɐɪ̯juːrɯ]

Noun

இடையூறு • (iṭaiyūṟu)

Declension

ṟu-stem declension of இடையூறு (iṭaiyūṟu)
	Singular	Plural
Nominative	இடையூறு iṭaiyūṟu	இடையூறுகள் iṭaiyūṟukaḷ
Vocative	இடையூறே iṭaiyūṟē	இடையூறுகளே iṭaiyūṟukaḷē
Accusative	இடையூற்றை iṭaiyūṟṟai	இடையூறுகளை iṭaiyūṟukaḷai
Dative	இடையூற்றுக்கு iṭaiyūṟṟukku	இடையூறுகளுக்கு iṭaiyūṟukaḷukku
Genitive	இடையூற்றுடைய iṭaiyūṟṟuṭaiya	இடையூறுகளுடைய iṭaiyūṟukaḷuṭaiya
	Singular	Plural
Nominative	இடையூறு iṭaiyūṟu	இடையூறுகள் iṭaiyūṟukaḷ
Vocative	இடையூறே iṭaiyūṟē	இடையூறுகளே iṭaiyūṟukaḷē
Accusative	இடையூற்றை iṭaiyūṟṟai	இடையூறுகளை iṭaiyūṟukaḷai
Dative	இடையூற்றுக்கு iṭaiyūṟṟukku	இடையூறுகளுக்கு iṭaiyūṟukaḷukku
Benefactive	இடையூற்றுக்காக iṭaiyūṟṟukkāka	இடையூறுகளுக்காக iṭaiyūṟukaḷukkāka
Genitive 1	இடையூற்றுடைய iṭaiyūṟṟuṭaiya	இடையூறுகளுடைய iṭaiyūṟukaḷuṭaiya
Genitive 2	இடையூற்றின் iṭaiyūṟṟiṉ	இடையூறுகளின் iṭaiyūṟukaḷiṉ
Locative 1	இடையூற்றில் iṭaiyūṟṟil	இடையூறுகளில் iṭaiyūṟukaḷil
Locative 2	இடையூற்றிடம் iṭaiyūṟṟiṭam	இடையூறுகளிடம் iṭaiyūṟukaḷiṭam
Sociative 1	இடையூற்றோடு iṭaiyūṟṟōṭu	இடையூறுகளோடு iṭaiyūṟukaḷōṭu
Sociative 2	இடையூற்றுடன் iṭaiyūṟṟuṭaṉ	இடையூறுகளுடன் iṭaiyūṟukaḷuṭaṉ
Instrumental	இடையூற்றால் iṭaiyūṟṟāl	இடையூறுகளால் iṭaiyūṟukaḷāl
Ablative	இடையூற்றிலிருந்து iṭaiyūṟṟiliruntu	இடையூறுகளிலிருந்து iṭaiyūṟukaḷiliruntu

References

University of Madras (1924–1936), “இடையூறு”, in Tamil Lexicon, Madras [Chennai]: Diocesan Press

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.