கீழ்காற்று

Tamil

From கீழ் (kīḻ, “east, down, beneath”) +‎ காற்று (kāṟṟu, “air, wind”).

கீழ்காற்று • (kīḻkāṟṟu)

Declension of கீழ்காற்று (kīḻkāṟṟu) (root-stem, singular only)
	Singular	Plural
Nominative	கீழ்காற்று kīḻkāṟṟu	-
Vocative	கீழ்காற்றே kīḻkāṟṟē	-
Accusative	கீழ்காற்றை kīḻkāṟṟai	-
Dative	கீழ்காற்றுக்கு kīḻkāṟṟukku	-
Genitive	கீழ்காற்றுடைய kīḻkāṟṟuṭaiya	-
	Singular	Plural
Nominative	கீழ்காற்று kīḻkāṟṟu	-
Vocative	கீழ்காற்றே kīḻkāṟṟē	-
Accusative	கீழ்காற்றை kīḻkāṟṟai	-
Dative	கீழ்காற்றுக்கு kīḻkāṟṟukku	-
Benefactive	கீழ்காற்றுக்காக kīḻkāṟṟukkāka	-
Genitive 1	கீழ்காற்றுடைய kīḻkāṟṟuṭaiya	-
Genitive 2	கீழ்காற்றின் kīḻkāṟṟiṉ	-
Locative 1	கீழ்காற்றில் kīḻkāṟṟil	-
Locative 2	கீழ்காற்றிடம் kīḻkāṟṟiṭam	-
Sociative 1	கீழ்காற்றோடு kīḻkāṟṟōṭu	-
Sociative 2	கீழ்காற்றுடன் kīḻkāṟṟuṭaṉ	-
Instrumental	கீழ்காற்றால் kīḻkāṟṟāl	-
Ablative	கீழ்காற்றிலிருந்து kīḻkāṟṟiliruntu	-

University of Madras (1924–1936), “கீழ்காற்று”, in Tamil Lexicon, Madras [Chennai]: Diocesan Press

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.