挟撃
See also: 挾擊
Japanese
| Kanji in this term | |
|---|---|
| 挟 | 撃 |
| きょう Grade: S |
げき Grade: S |
| kan’on | kan’yōon |
| Alternative spellings |
|---|
| 挾擊 (kyūjitai) 夾撃 |
Etymology
From Chinese 夾擊/夹击 (jiājī, “pincer attack”). 挟 (kyō, “to clasp”) is a daiyōji replacing 夾 (kyō, “to sandwich between”).
Noun
Verb
挟撃する • (kyōgeki suru) ←けふげき (kefugeki)?transitive suru (stem 挟撃し (kyōgeki shi), past 挟撃した (kyōgeki shita))
Conjugation
Conjugation of "挟撃する" (See Appendix:Japanese verbs.)
| Katsuyōkei ("stem forms") | ||||
|---|---|---|---|---|
| Mizenkei ("imperfective") | 挟撃し | きょうげきし | kyōgeki shi | |
| Ren’yōkei ("continuative") | 挟撃し | きょうげきし | kyōgeki shi | |
| Shūshikei ("terminal") | 挟撃する | きょうげきする | kyōgeki suru | |
| Rentaikei ("attributive") | 挟撃する | きょうげきする | kyōgeki suru | |
| Kateikei ("hypothetical") | 挟撃すれ | きょうげきすれ | kyōgeki sure | |
| Meireikei ("imperative") | 挟撃せよ¹ 挟撃しろ² |
きょうげきせよ¹ きょうげきしろ² |
kyōgeki seyo¹ kyōgeki shiro² | |
| Key constructions | ||||
| Passive | 挟撃される | きょうげきされる | kyōgeki sareru | |
| Causative | 挟撃させる 挟撃さす |
きょうげきさせる きょうげきさす |
kyōgeki saseru kyōgeki sasu | |
| Potential | 挟撃できる | きょうげきできる | kyōgeki dekiru | |
| Volitional | 挟撃しよう | きょうげきしよう | kyōgeki shiyō | |
| Negative | 挟撃しない | きょうげきしない | kyōgeki shinai | |
| Negative continuative | 挟撃せず | きょうげきせず | kyōgeki sezu | |
| Formal | 挟撃します | きょうげきします | kyōgeki shimasu | |
| Perfective | 挟撃した | きょうげきした | kyōgeki shita | |
| Conjunctive | 挟撃して | きょうげきして | kyōgeki shite | |
| Hypothetical conditional | 挟撃すれば | きょうげきすれば | kyōgeki sureba | |
| ¹ Written imperative ² Spoken imperative | ||||
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.