Harput
See also: harput
English
Anagrams
Turkish
Etymology
From Ottoman Turkish خرپوت (Harput).
Pronunciation
- IPA(key): [ˈhɑɾput]
Declension
declension of Harput
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | Harput | Harputlar / Harput'lar |
| accusative | Harput'u | Harputları / Harput'ları |
| dative | Harput'a | Harputlara / Harput'lara |
| locative | Harput'ta | Harputlarda / Harput'larda |
| ablative | Harput'tan | Harputlardan / Harput'lardan |
| genitive | Harput'un | Harputların / Harput'ların |
possessive of Harput
| singular | plural | |
|---|---|---|
| benim (my) | Harput'um | Harputlarım / Harput'larım |
| senin (your) | Harput'un | Harputların / Harput'ların |
| onun (his/her/its) | Harput'u | Harputları / Harput'ları |
| bizim (our) | Harput'umuz | Harputlarımız / Harput'larımız |
| sizin (your) | Harput'unuz | Harputlarınız / Harput'larınız |
| onların (their) | Harput'u / Harputları / Harput'ları | Harputları / Harput'ları |
Derived terms
See also
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.