Hiacynt
See also: hiacynt
Polish
Etymology
Borrowed from Latin Hyacinthus, from Ancient Greek Ὑάκινθος (Huákinthos).
Pronunciation
- IPA(key): /ˈxja.t͡sɨnt/
- Rhymes: -at͡sɨnt
- Syllabification: Hia‧cynt
- Homophone: hiacynt
Proper noun
Hiacynt m pers
- (Greek mythology) Hyacinthus (Spartan youth loved and accidentally killed by Apollo)
Declension
Declension of Hiacynt
| singular | |
|---|---|
| nominative | Hiacynt |
| genitive | Hiacynta |
| dative | Hiacyntowi |
| accusative | Hiacynta |
| instrumental | Hiacyntem |
| locative | Hiacyncie |
| vocative | Hiacyncie |
Declension
Declension of Hiacynt
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | Hiacynt | Hiacyntowie |
| genitive | Hiacynta | Hiacyntów |
| dative | Hiacyntowi | Hiacyntom |
| accusative | Hiacynta | Hiacyntów |
| instrumental | Hiacyntem | Hiacyntami |
| locative | Hiacyncie | Hiacyntach |
| vocative | Hiacyncie | Hiacyntowie |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.