Odkupiciel

See also: odkupiciel

Polish

Odkupiciel

Etymology

From odkupiciel.

Pronunciation

IPA^(key): /ɔt.kuˈpi.t͡ɕɛl/
Rhymes: -it͡ɕɛl
Syllabification: Od‧ku‧pi‧ciel
Homophone: odkupiciel

Proper noun

Odkupiciel m pers

(biblical, Christianity, theology) Redeemer, Savior (Jesus Christ)
Synonym: Zbawiciel

Declension

Declension of Odkupiciel

	singular
nominative	Odkupiciel
genitive	Odkupiciela
dative	Odkupicielowi
accusative	Odkupiciela
instrumental	Odkupicielem
locative	Odkupicielu
vocative	Odkupicielu

Related terms

adjectives

odkupicielski
odkupny

nouns

verbs

odkupić pf
odkupywać impf

Further reading

Odkupiciel in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
Odkupiciel in Polish dictionaries at PWN

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.