< Reconstruction:Proto-Germanic
Reconstruction:Proto-Germanic/wrankijaną
Proto-Germanic
Etymology
Possibly the causative of *wrinkaną, or more likely *wringaną + *-janą, the root final -k- was adopted from the iterative verb *wrunkōną.[1]
Pronunciation
- IPA(key): /ˈwrɑŋ.ki.jɑ.nɑ̃/
Inflection
Conjugation of *wrankijaną (weak class 1)
| active voice | passive voice | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| present tense | indicative | subjunctive | imperative | indicative | subjunctive |
| 1st singular | *wrankijō | *wrankijaų | — | *wrankijai | ? |
| 2nd singular | *wrankīsi | *wrankijais | *wrankī | *wrankijasai | *wrankijaisau |
| 3rd singular | *wrankīþi | *wrankijai | *wrankijaþau | *wrankijaþai | *wrankijaiþau |
| 1st dual | *wrankijōs | *wrankijaiw | — | — | — |
| 2nd dual | *wrankijaþiz | *wrankijaiþiz | *wrankijaþiz | — | — |
| 1st plural | *wrankijamaz | *wrankijaim | — | *wrankijanþai | *wrankijainþau |
| 2nd plural | *wrankīþ | *wrankijaiþ | *wrankīþ | *wrankijanþai | *wrankijainþau |
| 3rd plural | *wrankijanþi | *wrankijain | *wrankijanþau | *wrankijanþai | *wrankijainþau |
| past tense | indicative | subjunctive | |||
| 1st singular | *wrankidǭ | *wrankidēdį̄ | |||
| 2nd singular | *wrankidēz | *wrankidēdīz | |||
| 3rd singular | *wrankidē | *wrankidēdī | |||
| 1st dual | *wrankidēdū | *wrankidēdīw | |||
| 2nd dual | *wrankidēdudiz | *wrankidēdīdiz | |||
| 1st plural | *wrankidēdum | *wrankidēdīm | |||
| 2nd plural | *wrankidēdud | *wrankidēdīd | |||
| 3rd plural | *wrankidēdun | *wrankidēdīn | |||
| present | past | ||||
| participles | *wrankijandz | *wrankidaz | |||
Descendants
- Proto-West Germanic: *wrankijan
- Gothic: *𐍅𐍂𐌰𐌲𐌺𐌾𐌰𐌽 (*wragkjan)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.