Sincan
Turkish
Sincan ilçesi
Etymology
From Ottoman Turkish سنجان, equivalent to sin (“grave”) + can (“soul”)
Pronunciation
- IPA(key): /sin.d͡ʒan/
Declension
declension of Sincan
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | Sincan | Sincanlar / Sincan'lar |
| accusative | Sincan'ı | Sincanları / Sincan'ları |
| dative | Sincan'a | Sincanlara / Sincan'lara |
| locative | Sincan'da | Sincanlarda / Sincan'larda |
| ablative | Sincan'dan | Sincanlardan / Sincan'lardan |
| genitive | Sincan'ın | Sincanların / Sincan'ların |
possessive of Sincan
| singular | plural | |
|---|---|---|
| benim (my) | Sincan'ım | Sincanlarım / Sincan'larım |
| senin (your) | Sincan'ın | Sincanların / Sincan'ların |
| onun (his/her/its) | Sincan'ı | Sincanları / Sincan'ları |
| bizim (our) | Sincan'ımız | Sincanlarımız / Sincan'larımız |
| sizin (your) | Sincan'ınız | Sincanlarınız / Sincan'larınız |
| onların (their) | Sincan'ı / Sincanları / Sincan'ları | Sincanları / Sincan'ları |
Derived terms
- Sincanlı
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.