abbinare
Italian
Pronunciation
- IPA(key): /ab.biˈna.re/
- Rhymes: -are
- Hyphenation: ab‧bi‧nà‧re
Verb
abbinàre (first-person singular present abbìno, first-person singular past historic abbinài, past participle abbinàto, auxiliary avére) (transitive)
Conjugation
Conjugation of abbinàre (-are) (See Appendix:Italian verbs)
| infinitive | abbinàre | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| auxiliary verb | avére | gerund | abbinàndo | |||
| present participle | abbinànte | past participle | abbinàto | |||
| person | singular | plural | ||||
| first | second | third | first | second | third | |
| indicative | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
| present | abbìno | abbìni | abbìna | abbiniàmo | abbinàte | abbìnano |
| imperfect | abbinàvo | abbinàvi | abbinàva | abbinavàmo | abbinavàte | abbinàvano |
| past historic | abbinài | abbinàsti | abbinò | abbinàmmo | abbinàste | abbinàrono |
| future | abbinerò | abbinerài | abbinerà | abbinerémo | abbineréte | abbinerànno |
| conditional | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
| present | abbinerèi | abbinerésti | abbinerèbbe, abbinerébbe | abbinerémmo | abbineréste | abbinerèbbero, abbinerébbero |
| subjunctive | che io | che tu | che lui/che lei, che esso/che essa | che noi | che voi | che loro, che essi/che esse |
| present | abbìni | abbìni | abbìni | abbiniàmo | abbiniàte | abbìnino |
| imperfect | abbinàssi | abbinàssi | abbinàsse | abbinàssimo | abbinàste | abbinàssero |
| imperative | — | tu | Lei | noi | voi | Loro |
| abbìna | abbìni | abbiniàmo | abbinàte | abbìnino | ||
| negative imperative | non abbinàre | non abbìni | non abbiniàmo | non abbinàte | non abbìnino | |
Synonyms
Derived terms
Further reading
- abbinare in Treccani.it – Vocabolario Treccani on line, Istituto dell'Enciclopedia Italiana
Anagrams
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.