abiuratus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of abiūrō.
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | abiuratus | abiurata | abiuratum | abiuratī | abiuratae | abiurata | |
| Genitive | abiuratī | abiuratae | abiuratī | abiuratōrum | abiuratārum | abiuratōrum | |
| Dative | abiuratō | abiuratae | abiuratō | abiuratīs | abiuratīs | abiuratīs | |
| Accusative | abiuratum | abiuratam | abiuratum | abiuratōs | abiuratās | abiurata | |
| Ablative | abiuratō | abiuratā | abiuratō | abiuratīs | abiuratīs | abiuratīs | |
| Vocative | abiurate | abiurata | abiuratum | abiuratī | abiuratae | abiurata | |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.