adfectatus
Latin
    
    Etymology
    
Perfect passive participle of adfectō.
Participle
    
adfectātus (feminine adfectāta, neuter adfectātum); first/second-declension participle
- Alternative form of affectātus
Declension
    
First/second-declension adjective.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | adfectātus | adfectāta | adfectātum | adfectātī | adfectātae | adfectāta | |
| Genitive | adfectātī | adfectātae | adfectātī | adfectātōrum | adfectātārum | adfectātōrum | |
| Dative | adfectātō | adfectātō | adfectātīs | ||||
| Accusative | adfectātum | adfectātam | adfectātum | adfectātōs | adfectātās | adfectāta | |
| Ablative | adfectātō | adfectātā | adfectātō | adfectātīs | |||
| Vocative | adfectāte | adfectāta | adfectātum | adfectātī | adfectātae | adfectāta | |
References
    
- adfectatus in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
    This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.