admetre
See also: admetré
Catalan
Etymology
Semi-learned borrowing or adaptation of Latin admittere, present active infinitive of admittō, based on metre.
Pronunciation
Conjugation
Conjugation of admetre (second conjugation)
| infinitive | admetre | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| present participle | admetent | ||||||
| past participle | masculine | feminine | |||||
| singular | admès | admesa | |||||
| plural | admesos | admeses | |||||
| person | singular | plural | |||||
| first | second | third | first | second | third | ||
| indicative | jo | tu | ell/ella vostè |
nosaltres nós |
vosaltres vós |
ells/elles vostès | |
| present | admeto | admets | admet | admetem | admeteu | admeten | |
| imperfect | admetia | admeties | admetia | admetíem | admetíeu | admetien | |
| future | admetré | admetràs | admetrà | admetrem | admetreu | admetran | |
| preterite | admetí | admeteres | admeté | admetérem | admetéreu | admeteren | |
| conditional | admetria | admetries | admetria | admetríem | admetríeu | admetrien | |
| subjunctive | jo | tu | ell/ella vostè |
nosaltres nós |
vosaltres vós |
ells/elles vostès | |
| present | admeti | admetis | admeti | admetem | admeteu | admetin | |
| imperfect | admetés | admetessis | admetés | admetéssim | admetéssiu | admetessin | |
| imperative | — | tu | vostè | nosaltres | vosaltres vós |
vostès | |
| — | admet | admeti | admetem | admeteu | admetin | ||
Derived terms
Related terms
Further reading
- “admetre” in Diccionari de la llengua catalana, segona edició, Institut d’Estudis Catalans.
- “admetre”, in Gran Diccionari de la Llengua Catalana, Grup Enciclopèdia Catalana, 2023
- “admetre” in Diccionari normatiu valencià, Acadèmia Valenciana de la Llengua.
- “admetre” in Diccionari català-valencià-balear, Antoni Maria Alcover and Francesc de Borja Moll, 1962.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.