afdwingen
Dutch
Etymology
From Middle Dutch afdwingen. Equivalent to af + dwingen.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈɑvˌdʋɪŋə(n)/
Audio (file) - Hyphenation: af‧dwin‧gen
Inflection
| Inflection of afdwingen (strong class 3, separable) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | afdwingen | |||
| past singular | dwong af | |||
| past participle | afgedwongen | |||
| infinitive | afdwingen | |||
| gerund | afdwingen n | |||
| main clause | subordinate clause | |||
| present tense | past tense | present tense | past tense | |
| 1st person singular | dwing af | dwong af | afdwing | afdwong |
| 2nd person sing. (jij) | dwingt af | dwong af | afdwingt | afdwong |
| 2nd person sing. (u) | dwingt af | dwong af | afdwingt | afdwong |
| 2nd person sing. (gij) | dwingt af | dwongt af | afdwingt | afdwongt |
| 3rd person singular | dwingt af | dwong af | afdwingt | afdwong |
| plural | dwingen af | dwongen af | afdwingen | afdwongen |
| subjunctive sing.1 | dwinge af | dwonge af | afdwinge | afdwonge |
| subjunctive plur.1 | dwingen af | dwongen af | afdwingen | afdwongen |
| imperative sing. | dwing af | |||
| imperative plur.1 | dwingt af | |||
| participles | afdwingend | afgedwongen | ||
| 1) Archaic. | ||||
Derived terms
- afdwinging
Anagrams
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.