aflífa

Icelandic

Etymology

Calque of Danish aflive [1]

Verb

aflífa (weak verb, third-person singular past indicative aflífaði, supine aflífað)

  1. to put to sleep (kill an animal)

Conjugation
aflífa — active voice (germynd)
infinitive
(nafnháttur)		 að aflífa
supine
(sagnbót)		 aflífað
present participle
(lýsingarháttur nútíðar)		 aflífandi
indicative
(framsöguháttur)		 subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð)		 ég aflífa við aflífum present
(nútíð)		 ég aflífi við aflífum
þú aflífar þið aflífið þú aflífir þið aflífið
hann, hún, það aflífar þeir, þær, þau aflífa hann, hún, það aflífi þeir, þær, þau aflífi
past
(þátíð)		 ég aflífaði við aflífuðum past
(þátíð)		 ég aflífaði við aflífuðum
þú aflífaðir þið aflífuðuð þú aflífaðir þið aflífuðuð
hann, hún, það aflífaði þeir, þær, þau aflífuðu hann, hún, það aflífaði þeir, þær, þau aflífuðu
imperative
(boðháttur)		 aflífa (þú) aflífið (þið)
Forms with appended personal pronoun
aflífaðu aflífiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
aflífast — mediopassive voice (miðmynd)
infinitive
(nafnháttur)		 að aflífast
supine
(sagnbót)		 aflífast
present participle
(lýsingarháttur nútíðar)		 aflífandist **
** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
indicative
(framsöguháttur)		 subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð)		 ég aflífast við aflífumst present
(nútíð)		 ég aflífist við aflífumst
þú aflífast þið aflífist þú aflífist þið aflífist
hann, hún, það aflífast þeir, þær, þau aflífast hann, hún, það aflífist þeir, þær, þau aflífist
past
(þátíð)		 ég aflífaðist við aflífuðumst past
(þátíð)		 ég aflífaðist við aflífuðumst
þú aflífaðist þið aflífuðust þú aflífaðist þið aflífuðust
hann, hún, það aflífaðist þeir, þær, þau aflífuðust hann, hún, það aflífaðist þeir, þær, þau aflífuðust
imperative
(boðháttur)		 aflífast (þú) aflífist (þið)
Forms with appended personal pronoun
aflífastu aflífisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
aflífaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging)		 singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)		 masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)		 aflífaður aflífuð aflífað aflífaðir aflífaðar aflífuð
accusative
(þolfall)		 aflífaðan aflífaða aflífað aflífaða aflífaðar aflífuð
dative
(þágufall)		 aflífuðum aflífaðri aflífuðu aflífuðum aflífuðum aflífuðum
genitive
(eignarfall)		 aflífaðs aflífaðrar aflífaðs aflífaðra aflífaðra aflífaðra
weak declension
(veik beyging) 		singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)		 masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)		 aflífaði aflífaða aflífaða aflífuðu aflífuðu aflífuðu
accusative
(þolfall)		 aflífaða aflífuðu aflífaða aflífuðu aflífuðu aflífuðu
dative
(þágufall)		 aflífaða aflífuðu aflífaða aflífuðu aflífuðu aflífuðu
genitive
(eignarfall)		 aflífaða aflífuðu aflífaða aflífuðu aflífuðu aflífuðu

References
  1. O. Bandle; K. Braunmüller; L. Elmevik; G. Widmark (2005) The Nordic languages : an international handbook of the history of the North Germanic. Vol 2, page 1267
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.