agáink
Hungarian
Pronunciation
- IPA(key): [ˈɒɡaːʲiŋk]
- Hyphenation: agá‧ink
Declension
| Inflection (stem in -a-, back harmony) | ||
|---|---|---|
| singular | plural | |
| nominative | agáink | — |
| accusative | agáinkat | — |
| dative | agáinknak | — |
| instrumental | agáinkkal | — |
| causal-final | agáinkért | — |
| translative | agáinkká | — |
| terminative | agáinkig | — |
| essive-formal | agáinkként | — |
| essive-modal | agáinkul | — |
| inessive | agáinkban | — |
| superessive | agáinkon | — |
| adessive | agáinknál | — |
| illative | agáinkba | — |
| sublative | agáinkra | — |
| allative | agáinkhoz | — |
| elative | agáinkból | — |
| delative | agáinkról | — |
| ablative | agáinktól | — |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.