alim

See also: Alım, alım, and âlim

English

Etymology

From Arabic عَالِم‎ (ʕālim), active participle of عَلِمَ‎ (ʕalima, “to know”).

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈɑːlɪm/
  • Audio (UK)(file)

Noun

alim (plural ulama or ulema or alims)

  1. An educated scholar of Islamic law; a member of the ulema class
    • 2007, February 25, “Carla Power”, in A Secret History‎:
      Akram is a working alim, lecturing in mosques and universities and dispensing fatwas on issues like inheritance and divorce.

Translations

See also

Anagrams

Azerbaijani
Other scripts
Cyrillic алим
Perso-Arabic عالم‎

Etymology

Borrowed from Arabic عَالِم‎ (ʕālim).

Pronunciation
  • IPA(key): [ɑːˈlim]
  • Audio (Baku)(file)
  • Hyphenation: a‧lim

Noun

alim (definite accusative alimi, plural alimlər)

  1. scholar, scientist
  2. (figuratively) a learned person, adept, erudite

Declension
    Declension of alim
singular plural
nominative alim
 alimlər
definite accusative alimi
 alimləri
dative alimə
 alimlərə
locative alimdə
 alimlərdə
ablative alimdən
 alimlərdən
definite genitive alimin
 alimlərin
    Possessive forms of alim
nominative
singular plural
mənim (“my”) alimim alimlərim
sənin (“your”) alimin alimlərin
onun (“his/her/its”) alimi alimləri
bizim (“our”) alimimiz alimlərimiz
sizin (“your”) aliminiz alimləriniz
onların (“their”) alimi or alimləri alimləri
accusative
singular plural
mənim (“my”) alimimi alimlərimi
sənin (“your”) alimini alimlərini
onun (“his/her/its”) alimini alimlərini
bizim (“our”) alimimizi alimlərimizi
sizin (“your”) aliminizi alimlərinizi
onların (“their”) alimini or alimlərini alimlərini
dative
singular plural
mənim (“my”) alimimə alimlərimə
sənin (“your”) aliminə alimlərinə
onun (“his/her/its”) aliminə alimlərinə
bizim (“our”) alimimizə alimlərimizə
sizin (“your”) aliminizə alimlərinizə
onların (“their”) aliminə or alimlərinə alimlərinə
locative
singular plural
mənim (“my”) alimimdə alimlərimdə
sənin (“your”) alimində alimlərində
onun (“his/her/its”) alimində alimlərində
bizim (“our”) alimimizdə alimlərimizdə
sizin (“your”) aliminizdə alimlərinizdə
onların (“their”) alimində or alimlərində alimlərində
ablative
singular plural
mənim (“my”) alimimdən alimlərimdən
sənin (“your”) alimindən alimlərindən
onun (“his/her/its”) alimindən alimlərindən
bizim (“our”) alimimizdən alimlərimizdən
sizin (“your”) aliminizdən alimlərinizdən
onların (“their”) alimindən or alimlərindən alimlərindən
genitive
singular plural
mənim (“my”) alimimin alimlərimin
sənin (“your”) aliminin alimlərinin
onun (“his/her/its”) aliminin alimlərinin
bizim (“our”) alimimizin alimlərimizin
sizin (“your”) aliminizin alimlərinizin
onların (“their”) aliminin or alimlərinin alimlərinin

Indonesian

Etymology

From Malay alim, from Classical Malay عاليم‎ (alim), from Arabic عَالِم‎ (ʕālim).

Adjective

alim

  1. pious
  2. religious

Derived terms
  • alim ulama
  • kealiman
  • sealim

Noun

alim

  1. alim

Old Norse

Verb

alim

  1. first-person plural active present subjunctive of ala

Portuguese

Noun

alim m (plural alins)

  1. (Islam) alim (scholar of Islamic law)
    Synonym: ulemá

Sumerian

Romanization

alim

  1. Romanization of 𒄋 (alim)

Sundanese

Romanization

alim

  1. Romanization of ᮃᮜᮤᮙ᮪

Volapük

Noun

alim (plural alims)

  1. everyone
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.