ambicjoner

Polish

Etymology

From ambicja +‎ -er. First attested in 1922.[1]

Pronunciation
  • IPA(key): /am.bit͡sˈjɔ.nɛr/
  • Rhymes: -ɔnɛr
  • Syllabification: am‧bic‧jo‧ner

Noun

ambicjoner m pers

  1. (colloquial, derogatory) ambitionist
    Synonyms: (obsolete) ambicjant, ambicjusz, (archaic) ambitnik
    polityczny ambicjoner ― political ambitionist

Declension
Declension of ambicjoner
singular plural
nominative ambicjoner ambicjonerzy
genitive ambicjonera ambicjonerów
dative ambicjonerowi ambicjonerom
accusative ambicjonera ambicjonerów
instrumental ambicjonerem ambicjonerami
locative ambicjonerze ambicjonerach
vocative ambicjonerze ambicjonerzy

Derived terms
adjective
noun
adjectives
adverbs
nouns
verb

References
  1. Kurjer Poznański‎, issue R.17, nr 217, 1922, page 4
  • Pęzik, Piotr; Przepiórkowski, A.; Bańko, M.; Górski, R.; Lewandowska-Tomaszczyk, B (2012) Wyszukiwarka PELCRA dla danych NKJP. Narodowy Korpus Języka Polskiego [National Polish Language Corpus, PELCRA search engine]‎, Wydawnictwo PWN

Further reading
  • ambicjoner in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • ambicjoner in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.