antybodziec

Polish

Etymology

From anty- +‎ bodziec. First attested in 1949.[1][2]

Pronunciation
  • IPA(key): /an.tɨˈbɔ.d͡ʑɛt͡s/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔd͡ʑɛt͡s
  • Syllabification: an‧ty‧bo‧dziec

Noun

antybodziec m inan

  1. (literary) anti-stimulant (a stiumulus working against other stimuli)
    Antonym: przeciwbodziec
  2. (literary) disincentive
    Synonym: przeciwbodziec
    Antonym: bodziec

Declension
Declension of antybodziec
singular plural
nominative antybodziec antybodźce
genitive antybodźca antybodźców
dative antybodźcowi antybodźcom
accusative antybodziec antybodźce
instrumental antybodźcem antybodźcami
locative antybodźcu antybodźcach
vocative antybodźcu antybodźce

Derived terms
adjective
adverb
adjectives
noun
  • przeciwbodziec
verb
  • przeciwbodźcowo

References
  1. Roczniki humanistyczne, Katolicki Uniwersytet Lubelski. Towarzystwo Naukowe. Wydział Historyczno-Filologiczny‎, volume 18, Towarzystwo Naukowe Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Wydział Historyczno-Filologiczny, 1949, page 22: “A jednak — wbrew temu całemu skupisku „antybodźców” – A wpis zostaje dokonany.”
  2. antybodziec in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Further reading
  • antybodziec in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • antybodziec in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.