aprowizator
Polish
Etymology
From aprowizacja + -ator. First attested in 1910.[1]
Pronunciation
- IPA(key): /ap.rɔ.viˈza.tɔr/
- Rhymes: -atɔr
- Syllabification: ap‧ro‧wi‧za‧tor
Declension
Declension of aprowizator
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | aprowizator | aprowizatorze/aprowizatorzy |
| genitive | aprowizatora | aprowizatorów |
| dative | aprowizatorowi | aprowizatorom |
| accusative | aprowizatora | aprowizatorów |
| instrumental | aprowizatorem | aprowizatorami |
| locative | aprowizatorze | aprowizatorach |
| vocative | aprowizatorze | aprowizatorze/aprowizatorzy |
References
- aprowizator in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego
Further reading
- aprowizator in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- aprowizator in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.