arraconar
Catalan
Etymology
a- + racó (“corner”) + -ar. Compare Spanish arrinconar.
Pronunciation
Conjugation
Conjugation of arraconar (first conjugation)
| infinitive | arraconar | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| present participle | arraconant | ||||||
| past participle | masculine | feminine | |||||
| singular | arraconat | arraconada | |||||
| plural | arraconats | arraconades | |||||
| person | singular | plural | |||||
| first | second | third | first | second | third | ||
| indicative | jo | tu | ell/ella vostè |
nosaltres nós |
vosaltres vós |
ells/elles vostès | |
| present | arracono | arracones | arracona | arraconem | arraconeu | arraconen | |
| imperfect | arraconava | arraconaves | arraconava | arraconàvem | arraconàveu | arraconaven | |
| future | arraconaré | arraconaràs | arraconarà | arraconarem | arraconareu | arraconaran | |
| preterite | arraconí | arraconares | arraconà | arraconàrem | arraconàreu | arraconaren | |
| conditional | arraconaria | arraconaries | arraconaria | arraconaríem | arraconaríeu | arraconarien | |
| subjunctive | jo | tu | ell/ella vostè |
nosaltres nós |
vosaltres vós |
ells/elles vostès | |
| present | arraconi | arraconis | arraconi | arraconem | arraconeu | arraconin | |
| imperfect | arraconés | arraconessis | arraconés | arraconéssim | arraconéssiu | arraconessin | |
| imperative | — | tu | vostè | nosaltres | vosaltres vós |
vostès | |
| — | arracona | arraconi | arraconem | arraconeu | arraconin | ||
Further reading
- “arraconar” in Diccionari català-valencià-balear, Antoni Maria Alcover and Francesc de Borja Moll, 1962.
- “arraconar”, in Gran Diccionari de la Llengua Catalana, Grup Enciclopèdia Catalana, 2023
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.