articular
English
Etymology
From Latin articularis. English article + -ar.
Pronunciation
- Rhymes: -ɪkjʊlə(ɹ)
Adjective
articular (not comparable)
Derived terms
- abarticular
- anguloarticular
- articular cartilage
- articular facet
- articularly
- biarticular
- cerebrofacioarticular
- circumarticular
- conarticular
- extraarticular
- interarticular
- intraarticular
- juxta-articular
- juxtaarticular
- monoarticular
- multiarticular
- musculoarticular
- nonarticular
- oligoarticular
- osteoarticular
- pauciarticular
- periarticular
- polyarticular
- prearticular
- retroarticular
- subarticular
- tibioarticular
- transarticular
- uniarticular
Catalan
Pronunciation
Verb
articular (first-person singular present articulo, past participle articulat)
- to articulate (to express with words)
Conjugation
Conjugation of articular (first conjugation)
| infinitive | articular | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| present participle | articulant | ||||||
| past participle | masculine | feminine | |||||
| singular | articulat | articulada | |||||
| plural | articulats | articulades | |||||
| person | singular | plural | |||||
| first | second | third | first | second | third | ||
| indicative | jo | tu | ell/ella vostè |
nosaltres nós |
vosaltres vós |
ells/elles vostès | |
| present | articulo | articules | articula | articulem | articuleu | articulen | |
| imperfect | articulava | articulaves | articulava | articulàvem | articulàveu | articulaven | |
| future | articularé | articularàs | articularà | articularem | articulareu | articularan | |
| preterite | articulí | articulares | articulà | articulàrem | articulàreu | articularen | |
| conditional | articularia | articularies | articularia | articularíem | articularíeu | articularien | |
| subjunctive | jo | tu | ell/ella vostè |
nosaltres nós |
vosaltres vós |
ells/elles vostès | |
| present | articuli | articulis | articuli | articulem | articuleu | articulin | |
| imperfect | articulés | articulessis | articulés | articuléssim | articuléssiu | articulessin | |
| imperative | — | tu | vostè | nosaltres | vosaltres vós |
vostès | |
| — | articula | articuli | articulem | articuleu | articulin | ||
Related terms
Further reading
- “articular” in Diccionari de la llengua catalana, segona edició, Institut d’Estudis Catalans.
- “articular”, in Gran Diccionari de la Llengua Catalana, Grup Enciclopèdia Catalana, 2023
- “articular” in Diccionari normatiu valencià, Acadèmia Valenciana de la Llengua.
- “articular” in Diccionari català-valencià-balear, Antoni Maria Alcover and Francesc de Borja Moll, 1962.
Portuguese
Etymology
Borrowed from Latin articulāre.
Verb
articular (first-person singular present articulo, first-person singular preterite articulei, past participle articulado)
- to articulate
Conjugation
Conjugation of articular (See Appendix:Portuguese verbs)
1Brazil.
2Portugal.
Related terms
Further reading
- “articular” in Dicionário Priberam da Língua Portuguesa.
Romanian
Etymology
From French articulaire, from Latin articularis.
Adjective
articular m or n (feminine singular articulară, masculine plural articulari, feminine and neuter plural articulare)
Declension
Declension of articular
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | neuter | feminine | masculine | neuter | feminine | ||
| nominative/ accusative | indefinite | articular | articulară | articulari | articulare | ||
| definite | articularul | articulara | articularii | articularele | |||
| genitive/ dative | indefinite | articular | articulare | articulari | articulare | ||
| definite | articularului | articularei | articularilor | articularelor | |||
Spanish
Pronunciation
- IPA(key): /aɾtikuˈlaɾ/ [aɾ.t̪i.kuˈlaɾ]
- Rhymes: -aɾ
- Syllabification: ar‧ti‧cu‧lar
Etymology 1
From Latin articulāris.
Verb
articular (first-person singular present articulo, first-person singular preterite articulé, past participle articulado)
- to articulate
- to coordinate, to link
Conjugation
Conjugation of articular (See Appendix:Spanish verbs)
Selected combined forms of articular
These forms are generated automatically and may not actually be used. Pronoun usage varies by region.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| with infinitive articular | |||||||
| dative | articularme | articularte | articularle, articularse | articularnos | articularos | articularles, articularse | |
| accusative | articularme | articularte | articularlo, articularla, articularse | articularnos | articularos | articularlos, articularlas, articularse | |
| with gerund articulando | |||||||
| dative | articulándome | articulándote | articulándole, articulándose | articulándonos | articulándoos | articulándoles, articulándose | |
| accusative | articulándome | articulándote | articulándolo, articulándola, articulándose | articulándonos | articulándoos | articulándolos, articulándolas, articulándose | |
| with informal second-person singular tú imperative articula | |||||||
| dative | articúlame | articúlate | articúlale | articúlanos | not used | articúlales | |
| accusative | articúlame | articúlate | articúlalo, articúlala | articúlanos | not used | articúlalos, articúlalas | |
| with informal second-person singular vos imperative articulá | |||||||
| dative | articulame | articulate | articulale | articulanos | not used | articulales | |
| accusative | articulame | articulate | articulalo, articulala | articulanos | not used | articulalos, articulalas | |
| with formal second-person singular imperative articule | |||||||
| dative | articúleme | not used | articúlele, articúlese | articúlenos | not used | articúleles | |
| accusative | articúleme | not used | articúlelo, articúlela, articúlese | articúlenos | not used | articúlelos, articúlelas | |
| with first-person plural imperative articulemos | |||||||
| dative | not used | articulémoste | articulémosle | articulémonos | articulémoos | articulémosles | |
| accusative | not used | articulémoste | articulémoslo, articulémosla | articulémonos | articulémoos | articulémoslos, articulémoslas | |
| with informal second-person plural imperative articulad | |||||||
| dative | articuladme | not used | articuladle | articuladnos | articulaos | articuladles | |
| accusative | articuladme | not used | articuladlo, articuladla | articuladnos | articulaos | articuladlos, articuladlas | |
| with formal second-person plural imperative articulen | |||||||
| dative | articúlenme | not used | articúlenle | articúlennos | not used | articúlenles, articúlense | |
| accusative | articúlenme | not used | articúlenlo, articúlenla | articúlennos | not used | articúlenlos, articúlenlas, articúlense | |
Derived terms
Related terms
Further reading
- “articular”, in Diccionario de la lengua española, Vigésima tercera edición, Real Academia Española, 2014
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.