attutare
Italian
Etymology
From Vulgar Latin *adtūtāre, from Latin tūtārī (“avert, ward off”). Compare Occitan atudar.
Verb
attutàre (first-person singular present attùto, first-person singular past historic attutài, past participle attutàto, auxiliary avére)
Conjugation
Conjugation of attutàre (-are) (See Appendix:Italian verbs)
| infinitive | attutàre | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| auxiliary verb | avére | gerund | attutàndo | |||
| present participle | attutànte | past participle | attutàto | |||
| person | singular | plural | ||||
| first | second | third | first | second | third | |
| indicative | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
| present | attùto | attùti | attùta | attutiàmo | attutàte | attùtano |
| imperfect | attutàvo | attutàvi | attutàva | attutavàmo | attutavàte | attutàvano |
| past historic | attutài | attutàsti | attutò | attutàmmo | attutàste | attutàrono |
| future | attuterò | attuterài | attuterà | attuterémo | attuteréte | attuterànno |
| conditional | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
| present | attuterèi | attuterésti | attuterèbbe, attuterébbe | attuterémmo | attuteréste | attuterèbbero, attuterébbero |
| subjunctive | che io | che tu | che lui/che lei, che esso/che essa | che noi | che voi | che loro, che essi/che esse |
| present | attùti | attùti | attùti | attutiàmo | attutiàte | attùtino |
| imperfect | attutàssi | attutàssi | attutàsse | attutàssimo | attutàste | attutàssero |
| imperative | — | tu | Lei | noi | voi | Loro |
| attùta | attùti | attutiàmo | attutàte | attùtino | ||
| negative imperative | non attutàre | non attùti | non attutiàmo | non attutàte | non attùtino | |
Derived terms
- attutarsi
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.