stutare
Italian
Etymology
From Vulgar Latin *extūtāre, from Latin tūtārī (“avert, ward off”).
Verb
stutàre (first-person singular present stùto, first-person singular past historic stutài, past participle stutàto, auxiliary avére)
Conjugation
Conjugation of stutàre (-are) (See Appendix:Italian verbs)
| infinitive | stutàre | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| auxiliary verb | avére | gerund | stutàndo | |||
| present participle | stutànte | past participle | stutàto | |||
| person | singular | plural | ||||
| first | second | third | first | second | third | |
| indicative | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
| present | stùto | stùti | stùta | stutiàmo | stutàte | stùtano |
| imperfect | stutàvo | stutàvi | stutàva | stutavàmo | stutavàte | stutàvano |
| past historic | stutài | stutàsti | stutò | stutàmmo | stutàste | stutàrono |
| future | stuterò | stuterài | stuterà | stuterémo | stuteréte | stuterànno |
| conditional | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
| present | stuterèi | stuterésti | stuterèbbe, stuterébbe | stuterémmo | stuteréste | stuterèbbero, stuterébbero |
| subjunctive | che io | che tu | che lui/che lei, che esso/che essa | che noi | che voi | che loro, che essi/che esse |
| present | stùti | stùti | stùti | stutiàmo | stutiàte | stùtino |
| imperfect | stutàssi | stutàssi | stutàsse | stutàssimo | stutàste | stutàssero |
| imperative | — | tu | Lei | noi | voi | Loro |
| stùta | stùti | stutiàmo | stutàte | stùtino | ||
| negative imperative | non stutàre | non stùti | non stutiàmo | non stutàte | non stùtino | |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.