błyskotny

Polish

Etymology

From błyskotać +‎ -ny. First attested in 1640.[1][2]

Pronunciation

IPA^(key): /bwɨsˈkɔt.nɨ/
Rhymes: -ɔtnɨ
Syllabification: błys‧kot‧ny

Adjective

błyskotny (comparative błyskotniejszy, superlative najbłyskotniejszy, adverb błyskotnie)

(archaic) brilliant
Synonym: błyskotliwy

Declension

Declension of błyskotny

case	singular				plural
case	masculine personal/animate	masculine inanimate	neuter	feminine	virile	nonvirile
nominative, vocative	błyskotny		błyskotne	błyskotna	błyskotni	błyskotne
genitive	błyskotnego			błyskotnej	błyskotnych
dative	błyskotnemu			błyskotnej	błyskotnym
accusative	błyskotnego	błyskotny	błyskotne	błyskotną	błyskotnych	błyskotne
instrumental	błyskotnym			błyskotną	błyskotnymi
locative	błyskotnym			błyskotnej	błyskotnych

Derived terms

noun

błyskotność

Related terms

adjectives

adverbs

nouns

verbs

błyskać impf, błysnąć pf
błyskotać impf
błyszczeć impf, zabłyszczeć pf

References

Publius Vergilius Maro (1640) Aneida‎, page 84
błyskotny in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Further reading

błyskotny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
błyskotny in Polish dictionaries at PWN

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.