bździć

Polish

bździć impf

(intransitive, colloquial) to fart, to break wind
Synonyms: pierdzieć, prukać, smrodzić
(intransitive, colloquial) to blabber, to blather
Synonyms: see Thesaurus:bredzić

Conjugation of bździć impf

		singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		bździć
present tense	1^st	bżdżę			bździmy
	2^nd	bździsz			bździcie
	3^rd	bździ			bżdżą
	impersonal	bździ się
past tense	1^st	bździłem	bździłam		bździliśmy	bździłyśmy
	2^nd	bździłeś	bździłaś		bździliście	bździłyście
	3^rd	bździł	bździła	bździło	bździli	bździły
	impersonal	bżdżono
future tense	1^st	będę bździł, będę bździć	będę bździła, będę bździć		będziemy bździli, będziemy bździć	będziemy bździły, będziemy bździć
	2^nd	będziesz bździł, będziesz bździć	będziesz bździła, będziesz bździć		będziecie bździli, będziecie bździć	będziecie bździły, będziecie bździć
	3^rd	będzie bździł, będzie bździć	będzie bździła, będzie bździć	będzie bździło, będzie bździć	będą bździli, będą bździć	będą bździły, będą bździć
	impersonal	będzie bździć się
conditional	1^st	bździłbym	bździłabym		bździlibyśmy	bździłybyśmy
	2^nd	bździłbyś	bździłabyś		bździlibyście	bździłybyście
	3^rd	bździłby	bździłaby	bździłoby	bździliby	bździłyby
	impersonal	bżdżono by
imperative	1^st	niech bżdżę			bździjmy
	2^nd	bździj			bździjcie
	3^rd	niech bździ			niech bżdżą
active adjectival participle		bżdżący	bżdżąca	bżdżące	bżdżący	bżdżące
contemporary adverbial participle		bżdżąc
verbal noun		bżdżenie

verbs

adjective

nouns