bedian
Old Saxon
    
    Etymology
    
From Proto-Germanic *baidijaną.
Conjugation
    
Conjugation of bēdian (weak class 1)
| infinitive | bēdian | |
|---|---|---|
| indicative | present | past | 
| 1st person singular | bēdiu | bēdda | 
| 2nd person singular | bēdis | bēddes | 
| 3rd person singular | bēdid | bēdda | 
| plural | bēdiad | bēddun | 
| subjunctive | present | past | 
| 1st person singular | bēdie | bēddi | 
| 2nd person singular | bēdies | bēddis | 
| 3rd person singular | bēdie | bēddi | 
| plural | bēdien | bēddin | 
| imperative | present | |
| singular | bēdi | |
| plural | bēdiad | |
| participle | present | past | 
| bēdiandi | gibēdid, bēdid | |
    This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.