berill
Hungarian
Pronunciation
- IPA(key): [ˈbɛrilː]
- Hyphenation: be‧rill
- Rhymes: -ilː
Declension
| Inflection (stem in -e-, front unrounded harmony) | ||
|---|---|---|
| singular | plural | |
| nominative | berill | berillek |
| accusative | berillt | berilleket |
| dative | berillnek | berilleknek |
| instrumental | berillel | berillekkel |
| causal-final | berillért | berillekért |
| translative | berillé | berillekké |
| terminative | berillig | berillekig |
| essive-formal | berillként | berillekként |
| essive-modal | — | — |
| inessive | berillben | berillekben |
| superessive | berillen | berilleken |
| adessive | berillnél | berilleknél |
| illative | berillbe | berillekbe |
| sublative | berillre | berillekre |
| allative | berillhez | berillekhez |
| elative | berillből | berillekből |
| delative | berillről | berillekről |
| ablative | berilltől | berillektől |
| non-attributive possessive - singular |
berillé | berilleké |
| non-attributive possessive - plural |
berilléi | berillekéi |
| Possessive forms of berill | ||
|---|---|---|
| possessor | single possession | multiple possessions |
| 1st person sing. | berillem | berilljeim |
| 2nd person sing. | berilled | berilljeid |
| 3rd person sing. | berillje | berilljei |
| 1st person plural | berillünk | berilljeink |
| 2nd person plural | berilletek | berilljeitek |
| 3rd person plural | berilljük | berilljeik |
Middle English
Old Norse
Etymology
From Proto-Germanic *barilaz, equivalent to bera + -ill.
Declension
References
- “berill”, in Geir T. Zoëga (1910) A Concise Dictionary of Old Icelandic, Oxford: Clarendon Press
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.