bezapelacyjny
Polish
Etymology
From bez- + apelacyjny.
Pronunciation
- IPA(key): /bɛz.a.pɛ.laˈt͡sɨj.nɨ/
Audio (file) - Rhymes: -ɨjnɨ
- Syllabification: bez‧a‧pe‧la‧cyj‧ny
Adjective
bezapelacyjny (not comparable, adverb bezapelacyjnie)
- (literary) peremptory, decisive, unquestionable (precluding debate or expostulation; not admitting of question or appeal)
- Synonyms: niekwestionowany, ostateczny
- bezapelacyjne zwycięstwo ― decisive victory
- bezapelacyjny lider ― undisputed leader
Declension
Declension of bezapelacyjny
| case | singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine personal/animate | masculine inanimate | neuter | feminine | virile | nonvirile | ||
| nominative, vocative | bezapelacyjny | bezapelacyjne | bezapelacyjna | bezapelacyjni | bezapelacyjne | ||
| genitive | bezapelacyjnego | bezapelacyjnej | bezapelacyjnych | ||||
| dative | bezapelacyjnemu | bezapelacyjnym | |||||
| accusative | bezapelacyjnego | bezapelacyjny | bezapelacyjne | bezapelacyjną | bezapelacyjnych | bezapelacyjne | |
| instrumental | bezapelacyjnym | bezapelacyjnymi | |||||
| locative | bezapelacyjnej | bezapelacyjnych | |||||
Further reading
- bezapelacyjny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- bezapelacyjny in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.