bibliolog
Polish
Etymology
Back-formation from bibliologia. First attested in 1841.[1][2]
Pronunciation
- IPA(key): /bibˈljɔ.lɔk/
Audio (file) - Rhymes: -ɔlɔk
- Syllabification: bib‧lio‧log
Declension
Declension of bibliolog
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | bibliolog | bibliolodzy/bibliologowie |
| genitive | bibliologa | bibliologów |
| dative | bibliologowi | bibliologom |
| accusative | bibliologa | bibliologów |
| instrumental | bibliologiem | bibliologami |
| locative | bibliologu | bibliologach |
| vocative | bibliologu | bibliolodzy/bibliologowie |
References
- Materyały do historyi Stanisława Leszczyńskiego, króla polskiego, 1841, page 4
- bibliolog in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego
Romanian
Etymology
From French bibliologue.
Declension
Declension of bibliolog
| singular | plural | |||
|---|---|---|---|---|
| indefinite articulation | definite articulation | indefinite articulation | definite articulation | |
| nominative/accusative | (un) bibliolog | bibliologul | (niște) bibliologi | bibliologii |
| genitive/dative | (unui) bibliolog | bibliologului | (unor) bibliologi | bibliologilor |
| vocative | bibliologule | bibliologilor | ||
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.