biblioman
Polish
    
    Etymology
    
Back-formation from bibliomania. First attested in 1815.[1][2]
Pronunciation
    
- IPA(key): /bibˈljɔ.man/
- Audio - (file) 
- Rhymes: -ɔman
- Syllabification: bib‧lio‧man
Declension
    
Declension of biblioman
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | biblioman | bibliomani | 
| genitive | bibliomana | bibliomanów | 
| dative | bibliomanowi | bibliomanom | 
| accusative | bibliomana | bibliomanów | 
| instrumental | bibliomanem | bibliomanami | 
| locative | bibliomanie | bibliomanach | 
| vocative | bibliomanie | bibliomani | 
References
    
- Pamiętnik Warszawski : czyli dziennik nauk i umieiętności, issue 8, 1815, page 414
- biblioman in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego
Romanian
    
    Etymology
    
From French bibliomane.
Declension
    
Declension of biblioman
| singular | plural | |||
|---|---|---|---|---|
| indefinite articulation | definite articulation | indefinite articulation | definite articulation | |
| nominative/accusative | (un) biblioman | bibliomanul | (niște) bibliomani | bibliomanii | 
| genitive/dative | (unui) biblioman | bibliomanului | (unor) bibliomani | bibliomanilor | 
| vocative | bibliomanule | bibliomanilor | ||
    This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.