biblioznawca

See also: biblioznawcą

Polish

Etymology

From biblio- +‎ znawca. First attested in 1862.[1][2]

Pronunciation
  • IPA(key): /bi.bljɔˈznaf.t͡sa/
  • Rhymes: -aft͡sa
  • Syllabification: bi‧blio‧znaw‧ca

Noun

biblioznawca m pers

  1. biblicist, biblist (Bible scholar or expert)
    Synonym: biblista

Declension
Declension of biblioznawca
singular plural
nominative biblioznawca biblioznawcy
genitive biblioznawcy biblioznawców
dative biblioznawcy biblioznawcom
accusative biblioznawcę biblioznawców
instrumental biblioznawcą biblioznawcami
locative biblioznawcy biblioznawcach
vocative biblioznawco biblioznawcy

Derived terms
adjective
noun

References
  1. Gazeta Polska‎, issue 33, 1862, page 1
  2. biblioznawca in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Further reading
  • biblioznawca in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • biblioznawca in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.