bileterka

See also: bileterką

Polish

Etymology

From bileter +‎ -ka. First attested in 1836.[1][2]

Pronunciation
  • IPA(key): /bi.lɛˈtɛr.ka/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɛrka
  • Syllabification: bi‧le‧ter‧ka

Noun

bileterka f (masculine bileter)

  1. female equivalent of bileter (“ticket collector, usher, attendant, doorman”) (employee who checks tickets at the entrance of something)
    bileterka w kinie ― movie theater ticket usher

Declension
Declension of bileterka
singular plural
nominative bileterka bileterki
genitive bileterki bileterek
dative bileterce bileterkom
accusative bileterkę bileterki
instrumental bileterką bileterkami
locative bileterce bileterkach
vocative bileterko bileterki
adjectives
nouns
verbs

References
  1. Paul de Kock (1836) Żona, mąż i kochanek: romans obyczaiowy Karola Pawła de Kock‎, volume 1, page 3
  2. bileterka in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Further reading
  • bileterka in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • bileterka in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.