bilingwizm
Polish
Etymology
Borrowed from French bilinguisme.[1] By surface analysis, bi- + lingwistyka + -izm. First attested in 1919.[2][3]
Pronunciation
- IPA(key): /biˈliŋ.ɡvizm/
Audio (file) - Rhymes: -iŋɡvizm
- Syllabification: bi‧lin‧gwizm
Declension
Declension of bilingwizm
| singular | |
|---|---|
| nominative | bilingwizm |
| genitive | bilingwizmu |
| dative | bilingwizmowi |
| accusative | bilingwizm |
| instrumental | bilingwizmem |
| locative | bilingwizmie |
| vocative | bilingwizmie |
References
- Mirosław Bańko; Lidia Wiśniakowska (2021) Wielki słownik wyrazów obcych, →ISBN
- Biblioteka narodowa, 1919
- bilingwizm in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego
Further reading
- bilingwizm in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- bilingwizm in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.